Verbum

муро́г, -рагу́, м.

1. Сухадольная сакавітая трава высокай кармавой якасці.

Авечкі прагна шчыпалі м.

2. Сена з такой травы.

Духмяны м.

|| прым. муро́жны, -ая, -ае.

М. пах мядункі.

го́нчы, -ая, -ае.

1. Шпаркі ў бегу, прывучаны гнаць звера.

Г. сабака.

2. у знач. наз. го́нчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Пра сабаку такой пароды.

Брэх гончых.

махо́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

1. Травяністая расліна сямейства паслёнавых, з лісця і сцябла якой атрымліваюць тытунь.

2. Тытунь ніжэйшага гатунку з такой расліны.

|| прым. махо́рачны, -ая, -ае.

жніво́, -а́ і жні́ва, -а, н.

1. Уборка збожжавых культур жатнай тэхнікай.

2. Час такой уборкі.

Ж. ў разгары.

3. Зжатая збажына; ураджай.

|| прым. жні́ўны, -ая, -ае.

Жніўныя песні.

афо́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Гравюра на медзі або цынку з малюнкам, пратраўленым кіслатой, а таксама адбітак з такой гравюры.

Выстаўка афортаў.

|| прым. афо́ртны, -ая, -ае.

ко́нус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Геаметрычнае цела, якое ўтвараецца вярчэннем прамавугольнага трохвугольніка вакол аднаго з яго катэтаў.

2. Прадмет такой формы.

К. тэрыкона.

|| прым. ко́нусны, -ая, -ае.

паўша́р’е, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Палавіна шара, а таксама прадмет такой формы.

Левае п. галаўнога мозга.

2. Адна з палавін зямнога шара ці нябеснай сферы.

Паўднёвае п.

піло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Летні ваенны форменны галаўны ўбор без палёў, які першапачаткова насілі толькі пілоты; наогул шапачка такой формы.

|| прым. піло́тачны, -ая, -ае.

фарфо́р, -у, м.

1. Мінеральная маса з высакаякасных гатункаў белай гліны.

Кубачкі з фарфору.

2. зб. Вырабы, посуд з такой масы.

Выстава фарфору 19 ст.

|| прым. фарфо́равы, -ая, -ае.

філармо́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.

1. Установа, якая займаецца арганізацыяй канцэртаў і прапагандай музычнага мастацтва.

Артыст філармоніі.

2. Канцэртная зала такой установы.

|| прым. філармані́чны, -ая, -ае.

Ф. аркестр.