backdoor

[,bækˈdɔr]

adj.

неафіцы́йны, закулі́сны; та́йны, патае́мны; прыхава́ны, несумле́нны, хі́тры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скры́ты, -ая, -ае.

1. Нябачны, замаскіраваны, тайны.

Скрытыя дзеянні.

Скрытыя замыслы праціўніка.

2. Без характэрных знешніх прыкмет.

Скрытае цячэнне хваробы.

Скрытая ўсмешка.

3. Які ўласцівы каму-, чаму-н., але яшчэ не праявіўся, знешне не прыкметны.

Скрытыя магчымасці тэхнікі.

|| наз. скры́тасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́казка ’адкрыццё тайны’ (Нас.); ’выдача, данос’ (Касп.). Рус. вы́казка ’тс’. Да выказаць пры дапамозе суф. ‑ка або памяншальнае ад *выказ; параўн. рус. вы́каз, укр. ви́каз ’данос, выяўленне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тае́мны ’тайны, скрыты, невядомы; непрыкметны; загадкавы’ (Нас., ТСБМ, Ласт., Стан.), таёмный ’тс’ (Бяльк.), ст.-бел. таемный ’тс’ (КГС), таёмный ’тс’ (XV ст., Карскі 2-3, 233). Укр. тає́мний ’таемны’, польск. tajemny ’таемны, сакрэтны; невядомы’, чэш. tajemný ’тс’, славац. tajomný ’таемны, сакрэтны’. Паводле Карскага (Труды, 314), з польск. tajemny ’тс’, якое Атрэмбскі (SOc, 19, 455–456) лічыў вынікам кантамінацыі старога дзеепрыметніка *tajemъ (гл. таім) і прыметніка *tajьnъ (гл. тайны) і агульнай заходнеславянскай інавацыяй. Гл. таксама Басай-Сяткоўскі, Słownik, 388.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

concealed

[kənˈsi:ld]

adj.

1) схава́ны, прыхава́ны

2) уто́ены, зато́ены

3) та́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hidden

[ˈhɪdən]

adj.

схава́ны; захава́ны; патае́мны, та́йны; таямні́чы, тае́мны, зага́дкавы; невядо́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thievish

[ˈӨi:vɪʃ]

adj.

1) зладзе́йскі

2) як зло́дзей, скры́ты, та́йны; хі́тры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шпег, ‑а, м.

Разм. Тайны агент, які сочыць за кім‑н.; шпік. Шпег, які ўвесь час маячыў, не вытрымаў і паглядзеў праз веснічкі на двор. Гурскі.

[Польск. szpieg.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gehéimrat

m -(e)s, -räte

1) та́йная ра́да

2) та́йны саве́тнік [дара́дчык]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

іншасказа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца іншасказам, мае тайны, скрыты сэнс; алегарычны. Іншасказальны сэнс. □ Адказ Каліноўскага перасыпан фальклорнымі сімваламі, мова яго іншасказальная, як у казачных асілкаў. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)