Verbum

зма́лку, прысл. (разм.).

З малых гадоў, з маленства.

Прывучыць сябе да працы з.

зняве́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.

Знявечыць сябе, пакалечыць.

|| незак. зняве́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

задзёр, -у, м.

Запальчывасць, гнеўнасць.

◊

Ісці на задзёр (разм.) — весці сябе задзірліва, абуральна.

донкіхо́тнічаць, -чаю, -чаеш, -чае; незак.

Паводзіць сябе як донкіхот.

|| наз. донкіхо́цтва, -а, н.

аўтапартрэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Партрэт, напісаны з самога сябе.

памаладзе́лы, -ая, -ае.

Які набыў больш малады выгляд, адчуў сябе маладзейшым.

П. твар.

самазахава́нне, -я, н.

Імкненне захаваць сваё жыццё, засцерагчы сябе ад небяспекі.

Інстынкт самазахавання.

самападма́н, -у, м.

Абман самога сябе, унушэнне сабе таго, чаго няма ў сапраўднасці.

самарэкла́ма, -ы, ж.

Усхваленне самога сябе, сваіх поспехаў, якасцей; папулярызацыя ўласнай дзейнасці, творчасці.

пажыві́цца, -ыўлю́ся, -ы́вішся, -ы́віцца; зак. (разм.).

1. Знайсці для сябе якую-н. ежу, пажыву.

Няма дзе курам п.

2. чым. Узяць для сябе што-н. чужое, атрымаць якую-н. карысць з чужога.

П. чужым дабром.