Verbum

зно́сіны, -сін.

1. Узаемная дзелавая сувязь на дзяржаўным узроўні.

З. з замежнымі дзяржавамі.

Гандлёвыя з.

Дыпламатычныя з.

2. Сродкі перамяшчэння, сувязі.

Шляхі зносін.

Чыгуначныя з.

Паветраныя з.

3. Сувязь з кім-, чым-н.

Партызаны мелі шырокія магчымасці зносін з насельніцтвам.

сінхрані́зм, -у, м. (спец.).

Дакладнае супадзенне і сувязь у часе дзвюх або некалькіх з’яў або працэсаў; адначасовасць.

дачыне́нне, -я, н.

Сувязь 3 кім-, чым-н.; адносіны да каго-, чаго-н.

Мець д. да справы.

электрахі́мія, -і, ж.

Раздзел фізічнай хіміі, які вывучае сувязь электрычных і хімічных працэсаў.

|| прым. электрахімі́чны, -ая, -ае.

карэля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Узаемная сувязь, суадноснасць прадметаў, паняццяў або з’яў.

|| прым. карэляцы́йны, -ая, -ае.

бяздро́тавы, -ая, -ае.

Які працуе без дротавых прыстасаванняў (для прыёму і перадачы гукаў, сігналаў).

Бяздротавая сувязь.

Б. тэлефон.

со́тавы², -ая, -ае.

Які мае адносіны да аднаго з тыпаў бесправадной тэлефоннай сувязі.

Сотавая тэлефонная сувязь.

С. тэлефон.