стро́іць

‘да стройваць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стро́ю стро́ім
2-я ас. стро́іш стро́іце
3-я ас. стро́іць стро́яць
Прошлы час
м. стро́іў стро́ілі
ж. стро́іла
н. стро́іла
Загадны лад
2-я ас. стро́й стро́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час стро́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

costume

[ˈkɑ:stu:m]

n.

гарніту́р -у, строй -ю m., прынаго́дная во́пратка

Belarusian folk costume — белару́скі наро́дны строй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стро́іць³, стро́ю, стро́іш, стро́іць; стро́й; стро́ены; зак. што.

Зрабіць трайным, злучыць па тры, у тры столкі.

С. ніткі.

|| незак. стро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. стро́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

феода́льный ист. феада́льны;

феода́льный строй феада́льны лад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перастро́іць², -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., каго-што.

Нанава размясціць у страі, змяніць строй чаго-н.

П. баявыя парадкі пяхоты.

|| незак. перастро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перастрае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стро́і мн. гл. строй II

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шарэ́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -рэ́нг і -аў, ж.

Ваенны строй, у якім людзі стаяць адзін каля аднаго на адной лініі.

Выстраіцца ў дзве шарэнгі.

Першая ш.

|| прым. шарэ́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены; зак.

1. каго-што. Парушыць парадак, строй чаго-н.

Р. калону вучняў.

2. што. Парушыць лад, строй (пра музычныя інструменты).

Р. скрыпку.

3. што. Прывесці ў заняпад, прычыніць шкоду.

Р. гаспадарку.

4. Давесці да ненармальнага стану, хваробы.

Р. здароўе.

5. што. Перашкодзіць ажыццяўленню чаго-н., разладзіць.

Р. планы.

6. каго (што). Засмуціць, давесці да дрэннага настрою.

Сваімі паводзінамі сын моцна расстроіў бацькоў.

|| незак. расстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расстро́йства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́страіць (стаць у строй) ántreten lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рабовладе́льческий рабаўлада́льніцкі; рабаўла́сніцкі;

рабовладе́льческий строй ист. рабаўлада́льніцкі (рабаўла́сніцкі) лад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)