перестре́ливать несов.

1. (всех, многих) страля́ць;

2. (ещё раз) перастрэ́льваць;

3. (расходовать стрельбой) разг. расстрэ́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зені́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Зенітная гармата. Аўтаматычная зенітка. □ У той час, калі самалёты рабілі сваю брудную справу, па іх пачалі страляць зеніткі. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wystrzeliwać

незак.

1. выстрэльваць; страляць;

2. узлятаць; уздымацца; узнімацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лук м (зброя) Bógen m -s, - і Bögen;

страля́ць з лука mit dem Bógen schíeßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

варо́на, ‑ы, ж.

1. Птушка сямейства крумкачовых з чорна-шэрым або чорным апярэннем. Вароны на балоце — гаспадар на рабоце. Прыказка.

2. перан. Разм. Пра нерастаропнага, нехлямяжага чалавека.

•••

Белая варона — пра чалавека, які рэзка выдзяляецца чым‑н. сярод іншых.

Варон страляць (лавіць, лічыць) гл. страляць.

Варона загуменная — тое, што і варона (у 2 знач.).

Дурная варона (лаянк.) — пра чалавека, які нешта недагледзеў, не зразумеў, выявіў сваю нерастаропнасць.

(Як) мокрая варона — пра збянтэжанага, разгубленага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да паліць ​2 (у 1, 3 знач.).

2. перан.; каго-што. Абстрэльваць; страляць доўгімі чэргамі. Вораг паліваў свінцом дарогі, На вадзе ўспыхвалі плыты... Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадугле́дзець, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Наперад убачыць, угадаць магчымасць чаго‑н. — Я пачуў чужыя крокі і схапіўся за пісталет. Ён [Савіч] прадугледзеў гэта. Сказаў з-за вугла: «Не ўздумайце страляць». Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слёзатачы́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які безупынна выдзяляе слёзы. Слёзатачывыя вочы.

2. Які выклікае моцнае выдзяленне слёз. Паліцэйскія пачалі страляць у людзей, ранілі двух чалавек і, крыху адступіўшы, кінулі слёзатачывыя шашкі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обуча́ться возвр., страд. навуча́цца, вучы́цца; абуча́цца;

обуча́ться иностра́нным языка́м вывуча́ць заме́жныя мо́вы;

обуча́ться стрельбе́ вучы́цца страля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гарма́та

(польск. harmata, ад лац. armata)

артылерыйская зброя (марціра, гаўбіца і інш.) (напр. зенітная г.);

страляць з гармат па вераб’ях — траціць многа сіл на дробязныя справы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)