дзі́да
(польск. dzida, ад тур. dzida)
старажытная зброя ў выглядзе доўгага дрэўка з вострым металічным наканечнікам; піка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
протаплатфо́рма
(ад прота- + платформа)
самая старажытная тэктанічная структура платформеннага тыпу, якая ўтварылася ў канцы этапа фарміравання протагеасінкліналей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
tynf
м. гіст. тынф (старажытная манета);
dobry żart ~a wart — прык.. добры жарт узнагароды варты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
аза́лея, ‑і, ж.
Паўднёвая дэкаратыўная кустовая расліна сямейства верасовых з жоўтымі і інш. кветкамі. Недалёка ад вёскі Замошша, каля Жыткавіч, ёсць участак зямлі з раслінай, узрост якой, па сцвярджэнні вучоных, мільён гадоў. Гэта пантыйская азалея — старажытная і амаль усюды вымерлая расліна. А тут на невялікім кавалачку палескай зямлі яна захавалася. «Звязда».
[Ад грэч. azaleos — сухі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
археаптэ́рыкс
(н.-лац. archaeopteryx, ад гр. archaios = даўні + pteryks = крыло)
самая старажытная птушка, знойдзеная ў сланцах юрскага перыяду.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кла́дка ж.
1. в разн. знач. кла́дка;
старажы́тная к. — дре́вняя кла́дка;
к. яе́ц пту́шкамі — кла́дка яи́ц пти́цами;
2. (доска, бревно для перехода) мостки́ мн.; перекла́дина, кла́дка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
culture [ˈkʌltʃə] n.
1. культу́ра;
ancient culture старажы́тная культу́ра;
a consumer culture культу́ра спажыва́ння;
popular culture поп-культу́ра;
the Minister for Сulture міні́стр культу́ры
2. развядзе́нне (рыбы, вустрыц, вінаграднай лазы і да т.п.)
3. biol. культу́ра (бактэрый, клетак)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
астро́г Стар. 1. Старажытная драўляная крэпасць.
2. Частакол з бярвенняў з завостранымі канцамі.
3. Турма.
□ в. Астража́нка Лельч.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
ГЕРКУЛЕ́САВЫ СЛУПЫ́,
старажытная назва масіваў Гібралтарская скала і Муса па баках Гібралтарскага праліва. Паводле міфа пра Геракла, ён на шляху да велікана Герыёна паставіў тут 2 скалы. У пераносным сэнсе выраз «дайсці да Геркулесавых слупоў» азначае дайсці да мяжы.
т. 5, с. 175
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
маздэі́зм
(ад перс. AhuraMazda = імя бога ў старажытных іранцаў)
старажытная рэлігія, пашыраная ў 1 тыс. да н.э. у Мідыі, Персіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)