нахлопота́ться сов., разг. наклапата́цца; (наработаться) нарабі́цца; (набегаться) набе́гацца; (устать) стамі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наара́цца, ‑аруся, ‑арэшся, ‑арэцца; зак.

Разм. Паараць доўга ці праз меру, стаміцца ад арання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажа́цца, ‑жнуся, ‑жнешся, ‑жнецца; ‑жнёмся, ‑жняцеся; зак.

Доўга пажаць; стаміцца, жнучы. Нажацца за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прычы́гацца (прічыгыцца) ’вельмі стаміцца (пра непрывучанага да працы)’ (мсцісл., З нар. сл.). Да цы́гаць ’цягацца, бадзяцца’ (гл.) з вядомай варыянтнасцю (ц/ч) пачатку кораня ў гэтай катэгорыі экспрэсіўных слоў. У семантычных адносінах параўн. рус. дыял. уходитьсястаміцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хада́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

1. Перамяшчэнне на нагах.

Стаміцца ад доўгай хады.

2. Уласцівая каму-н. манера хадзіць; паходка.

Лёгкая х.

3. перан. Цячэнне, развіццё чаго-н., ход.

Х. падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зныць, зныю, знаеш, зные; зак.

Стаміцца, змучыцца душэўна. Зныла, збалела сэрца ад бесперапынных спадзяванняў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замата́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Закруціцца, абматацца вакол чаго-н.

Пуга заматалася за аглоблю.

2. Стаміцца, знясілець ад клопатаў, работы (разм.).

|| незак. замо́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накруці́цца, -ручу́ся, -ру́цішся, -ру́ціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Навіцца, наматацца на што-н.

Ланцуг накруціўся на барабан.

2. перан. Многа, доўга пахадзіць, стаміцца ад клопатаў (разм.).

Н. за раніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заскака́цца, ‑скачуся, ‑скачашся, ‑скачацца; зак.

Разм.

1. Доўга скачучы, забыць пра час.

2. Стаміцца, доўга скачучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераверадзі́цца, ‑вераджуся, ‑вярэдзішся, ‑вярэдзіцца; зак.

Разм. (часцей з іранічным адценнем). Доўга, цяжка працуючы, моцна стаміцца, уверадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)