Мы́льніца ’каробачка ці спецыяльны сподак для мыла’ (ТСБМ). Відаць, з рус. мыльница ’тс’ (у польск. мове mydlniczka).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кука́рда

(фр. cocarde)

спецыяльны значок на форменнай шапцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паўзуно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. Тое, што і паўзун (у 1 і 2 знач.).

2. мн. Спецыяльны касцюм для маленькіх дзяцей, калі яны яшчэ не ўмеюць хадзіць, а толькі поўзаюць.

|| прым. паўзунко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вала́н, ‑а, м.

1. Прышыўная палоска лёгкай тканіны ў выглядзе фальбоны або брыжоў на плацці.

2. У бадмінтоне — спецыяльны шарык.

[Фр. volant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмаметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да тэрмаметрыі. Тэрмаметрычная шкала.

•••

Тэрмаметрычны гадзіннік — спецыяльны гадзіннік, які паказвае сярэднюю тэмпературу дня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sóndergenehmigung

f -, -en спецыя́льны дазво́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fáchpresse

f - спецыя́льны перыяды́чны друк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

specjalny

specjaln|y

спецыяльны; асаблівы;

nic ~ego! — нічога асаблівага!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

training college [ˈtreɪnɪŋˌkɒlɪdʒ] n. спецыя́льны кале́дж, тэ́хнікум (у Вялікабрытаніі);

a police training college кале́дж для падрыхто́ўкі паліцэ́йскіх

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грыф³, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Штэмпель з узорам чыйго-н. афіцыйнага подпісу, а таксама адбітак з гэтага штэмпеля.

2. Спецыяльны надпіс на кнігах і дакументах, які вызначае правілы карыстання імі.

Брашура з грыфам «На правах рукапісу».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)