technicality [ˌteknɪˈkæləti] n.

1. тэхні́чная дэта́ль;

legal technicalities юрыды́чныя то́нкасці

2. pl. technicalities спецыя́льная тэрмінало́гія, спецыя́льныя тэ́рміны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вапня́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Яма або спецыяльная пасудзіна, у якой гасяць вапну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АНШЛА́Г

(ням. Anschlag),

спецыяльная аб’ява, што ўсе білеты на спектакль (паказ, канцэрт) прададзены. Паняцце аншлаг тоеснае паняццю «поўны збор».

т. 1, с. 409

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Sónderschicht

f -, -en дадатко́вая зме́на, спецыя́льная ва́хта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

саля́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Апарат штучнага загару.

Гарызантальны і вертыкальны с.

2. Касметычны кабінет, абсталяваны апаратам штучнага загару.

Наведаць с.

3. Спецыяльная адкрытая пляцоўка для прыняцця сонечных ваннаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

душагу́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. душагуб.

2. Вузкая, няўстойлівая лодка (разм.).

3. Спецыяльная аўтамашына, у якой нямецка-фашысцкія захопнікі знішчалі людзей шляхам удушэння атрутнымі газамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карусе́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Спецыяльная пляцоўка з сядзеннямі ў форме конікаў, экіпажаў, лодак і інш., якая круціцца вакол сваёй восі і служыць для катання.

|| прым. карусе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ада́птар, ‑а, м.

1. Прылада для электраакустычнага ўзнаўлення механічных запісаў гуку; гуказдымальнік.

2. Спецыяльная касета для ўтрымання плоскіх фотаплёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

батанізі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Спецыяльная каробка для раслін, якія збіраюцца ў час батанічных палявых экскурсій.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецста́ўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы; Р мн. ‑ставак; ж.

Спецыяльная, асобая павышаная стаўка заработнай платы, якая назначаецца пэўным катэгорыям спецыялістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)