даліка́тны, -ая, -ае.

1. Ветлівы, ласкавы ў абыходжанні з людзьмі.

Гэта спакойны, д. чалавек.

2. Які патрабуе асцярожных, тактоўных адносін (разм.).

Я да вас па далікатным пытанні.

3. Складаны, тонкі, выпеставаны.

Далікатныя рукі.

Чалавек далікатнага складу.

4. Кволы, мяккі, прыемны навобмацак.

Чаравікі з далікатнай скуры.

|| наз. даліка́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сво́йскі, -ая, -ае.

1. Не дзікі, выгадаваны чалавекам (пра жывёл, птушак).

С. конь.

Свойскія качкі.

2. Спакойны, не брыклівы.

Свойскае жарабя.

Свойскія ласяняты.

3. Не куплёны, выраблены дома, прыгатаваны ў хатніх умовах.

Свойскай работы ніткі.

4. Пра чалавека: які спагадліва, па-таварыску адносіцца да людзей (разм.).

С. сусед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паво́льны

1. lngsam, nicht ilig; zögernd;

2. (спакойны, размераны) gemssen; glichmäßig;

паво́льная хада́ gemssener Gang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

placid [ˈplæsɪd] adj. спако́йны;

He had a placid nature. У яго быў спакойны характар;

The lake was placid and still under the moonlight. Залітае месячным святлом возера было спакойнае і нерухомае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

leisurely1 [ˈleʒəli] adj. паво́льны; спако́йны, няспе́шны;

at a leisurely pace паво́льна, паво́льным кро́кам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tranquil [ˈtræŋkwɪl] adj. fml ці́хі, мі́рны, спако́йны;

lead a tranquil life жыць спако́йным жыццём

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

undisturbed

[,ʌndɪsˈtɜ:rbd]

adj.

непару́шаны, спако́йны, заці́шны, ці́хі; бестурбо́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

алімпі́йскі

(гр. Olympios)

1) які мае адносіны да алімпіяды (напр. а-ія гульні);

2) перан. урачыста-спакойны, непарушны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

calm2 [kɑ:m] adj. ці́хі, ціхамі́рны, спако́йны; рахма́ны;

a calm night ці́хая ноч;

calm we ather ці́хае, бязве́транае надво́р’е;

He is always calm. Ён заўсёды спакойны;

Please, keep calm. Не хвалюйцеся, калі ласка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ву́сцішны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Ціхі, спакойны. Апейка, едучы маўклівым, вусцішным лесам, доўга і радасна думаў. Мележ.

2. Страшны, жудасны. Вусцішная паныласць стаяла ў хаце. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)