schlénkern

vt, vi

1) адкі́дваць, скіда́ць (туфель з нагі і г.д.)

2) разма́хваць (рукамі), матля́ць (нагамі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábstürzen

1.

vt скіда́ць, звярга́ць

2.

vi (s) па́даць, зва́львацца

der flíeger ist ábgestürzt — лётчык разбі́ўся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

divest

[daɪˈvest]

v.t.

1) пазбаўля́ць

to divest oneself of responsibility — пазба́віцца адка́знасьці

2) разьдзява́ць, скіда́ць во́пратку

3) Law канфіско́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

molt

[moʊlt]

1.

v.

ліня́ць (пра пту́шак), скіда́ць ску́ру (пра вужа́каў)

2.

n.

1) ліня́ньне n.

2) час ліня́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аніга́дкі, прысл.

Разм.

1. Адпавядае выразу: «хоць бы што». Нашкодзіў і анігадкі. □ Іменна, галубок, драч. Мы яго дзеркачом завём, — разгаварыўся дзед Мікалай. — Кажуць, птушка тая пехатой шыбуе з самой Афрыкі. Ідзе і ідзе сабе і анігадкі. Даніленка.

2. Спакойна, са спакойнай душой. Было ўсё прадугледжана для таго, каб за пагодаю схапіць сена, скідаць яго ў стагі і быць анігадкі на ўсю зіму. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábschütteln

vt

1) стрэ́сваць

2) скіда́ць (ярмо)

j-n von sich (D) ~ — адчапі́цца, адвяза́цца ад каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АЎТАТАМІ́Я

(ад аўта... + грэч. tomē адсячэнне),

самакалечанне, здольнасць некаторых жывёл самаадвольна аддзяляць часткі свайго цела пры рэзкім раздражненні. Звязана з уласцівасцю ўзнаўляць страчаныя часткі цела: у яшчаркі вырастае новы хвост замест адламанага, у рака — клюшні, у актынідыі — шчупальцы. Аўтатамія — ахоўнае прыстасаванне, якое выпрацавана ў працэсе эвалюцыі як спосаб пасіўнай абароны. Часам звязана з размнажэннем: адламаныя прамяні марскіх зорак могуць аднавіцца ў цэлую жывёліну. Уласціва многім прадстаўнікам фауны Беларусі: гідрам (адкідваюць шчупальцы), кольчатым чарвям (канец цела), павукам, матылям, конікам і ракам (канечнасці), яшчаркам порсткай і жывароднай, вераценніцы ломкай, некаторым птушкам (глушцы, цецерукі), здольным пры небяспецы скідаць покрыўнае пер’е і інш.

т. 2, с. 121

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

выки́дывать несов.

1. (выбрасывать) выкіда́ць, выкі́дваць;

2. перен., разг. выкі́дваць, адпа́льваць;

выки́дывать шту́ки адпа́льваць шту́кі;

3. (разрешаться от бремени выкидышем) прост. скіда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́чить сов.

1. (собрать в кучу) згрэ́бці (скі́даць, згарну́ць, ссу́нуць) у ку́чу (у ку́чы);

2. (поместить на небольшом месте, в тесноте) ску́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

horn [hɔ:n] n.

1. рог;

shed horns скіда́ць ро́гі

2. рог, ражо́к, горн;

a French horn валто́рна;

blow/wind/sound the horn ігра́ць на ражку́, трубі́ць у рог

3. кла́ксан (аўтамабіля);

sound one’s horn сігна́ліць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)