jackknife

[ˈdʒæknaɪf]

n., pl. -knives

склада́ны но́ж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

штука́рскі

1. (мудрагелісты) verschnörkelt; komplizíert (складаны); verwíckelt (запутаны);

2. (забаўны) amüsánt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адці́нак, ‑нка, м.

Абмежаваная частка чаго‑н.; адрэзак. [Паходня] адчуў, што адзін адцінак яго жыцця ў Старыцы скончыўся, надышоў другі, куды больш складаны і сталы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кузніка́ваць ’працаваць кавалём’ (ТС). Складаны дзеяслоў. Гл. кузняі і каваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clasp knife

склада́ны но́жык, склада́нчык -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

knotty

[ˈnɑ:ti]

adj.

1) вузлава́ты

2) заблы́таны, склада́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scyzoryk

м. сцізорык, складанчык, складаны ножык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сцізо́рык, ‑а, м.

Невялікі складаны кішэнны нож. Стась прыўзнімаецца, дастае з кішэні сцізорык, пачынае стругаць лазовы прут. Асіпенка. У бацькі ёсць сцізорык са штопарам і шылам. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

collapsible

[kəˈlæpsəbəl]

adj.

1) склада́ны, раскладны́ (крэ́сла)

collapsible baby stroller — склада́ны дзіця́чы вазо́к

2) збо́рны

3) адкідны́

collapsible seat — адкідно́е сядзе́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Касаво́кі ’асоба з косым вокам’. Тыповы складаны прыметнік з другой часткай ‑вокі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)