валаку́ша, -ы, мн. -ы, -ку́ш, ж.

1. Прымітыўнае прыстасаванне ў выглядзе дзвюх змацаваных папярочкамі жардзін для перавозкі грузаў канём.

Вывезці сена з лесу на валакушах.

2. Агульная назва сельскагаспадарчых прылад для зграбання сена, саломы, выраўноўвання паверхні раллі і сенажаці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фуражыр,

машына для здрабнення і пагрузкі саломы, сена і сіласа.

т. 16, с. 504

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Héuhaufen

m -s, - капа́ се́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Héuschober

m -s, - стог [сці́рта, торп] се́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тарпакла́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Укладчык снапоў, саломы ці сена ў торпы; тарпавальшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускубну́ць сов., разг.

1. дёрнуть, рвану́ть;

2. вы́дернуть, вы́щипнуть;

у. жме́ню се́на — вы́дернуть (вы́щипнуть) клок се́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́хаць, -хця, мн. -хці, -хцяў, м.

1. Мачалка з рагожы.

2. Жмут, жменя (саломы, сена і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уляжа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -жы́цца; зак.

Тое, што і улежацца.

Сена ўляжалася.

Грушы ўляжаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́хкі, -ая, -ае (разм.).

Які мае моцны пах, пахучы.

П. хлеб.

Пахкае сена.

|| наз. па́хкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панако́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Накасіць чаго-н. у дастатковай або вялікай колькасці.

П. сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)