perverse [pəˈvɜ:s] adj.

1. распу́сны; разбэ́шчаны; сапсава́ны

2. нату́рысты, нараві́сты, упа́рты, капры́зны;

a perverse child упа́ртае дзіця́

3. ненарма́льны, вы́чварны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unplayable [ˌʌnˈpleɪəbl] adj.

1. непрыда́тны для гульні́ (пляцоўка, корт і да т.п.)

2. сапсава́ны, пашко́джаны (касета, дыск і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няспра́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае пашкоджанні; сапсаваны. Прыёмнік быў няспраўны. Новікаў. — Ламачына, а не малатарня. Ды к таму і прывод няспраўны, — злосна буркнуў Бабейка. Хадкевіч.

2. Неакуратны, нядобрасумленны ў выкананні сваіх абавязкаў, даручэнняў і пад. Няспраўны плацельшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

defective [dɪˈfektɪv] adj.

1. дэфекты́ўны, зага́нны; няспра́ўны, сапсава́ны; недаскана́лы

2. : ling. a defective verb дзеясло́ў з няпо́ўным спражэ́ннем, з няпо́ўнай парады́гмай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

putrid

[ˈpju:trɪd]

adj.

1) гнілы́; сапсава́ны, сапсу́ты, засьме́рдлы (пра мя́са)

2) разбэ́шчаны, мара́льна гнілы́; ве́льмі дрэ́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Башыбузу́к. Укр. башибузу́к. Запазычанне з рус. башибузу́к (раней ’салдат нерэгулярнага турэцкага войска’) < тур. başibozuk ’атрады нерэгулярнага войска’ (baş ’галава’, bozuk, buzuk ’шалёны, сапсаваны’). Адносна рус. слова гл. Фасмер, 1, 138; Шанскі, 1, Б, 62.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пракі́слы, ‑ая, ‑ае.

Сапсаваны ў выніку браджэння; кіслы. Пракіслае віно. □ Суздалеў сышоў у Ціхарэцку з поезда і піў на аўтобуснай станцыі пры саракаградуснай спёцы пракіслы морс — шклянку за шклянкай. Чыгрынаў. // Уласцівы чаму‑н. сапсаванаму, непрыемны (пра пах). Пракіслы пах паветра ў пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нясве́жы

1. (сапсаваны) verdórben;

нясве́жыя праду́кты verdórbene Lébensmittel, nicht mehr frísche Lébensmittel;

2. (заношаны, брудны) ábgetragen, únsauber; schmútzig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

skażony

1. сапсаваны, сапсуты; перакручаны;

2. тэх. дэнатураваны;

skażony spirytus — дэнатурат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

збі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад збіць.

2. у знач. прым. Пашкоджаны, сапсаваны ўдарамі. Збітая падкова. Збіты буфер. // Разм. Стаптаны (пра абутак). Збітыя боты. Збітыя абцасы. // Са здзёртай скурай. Збітае калена.

3. перан.; у знач. прым. Усім вядомы, зацяганы. Збіты выраз. Збітыя параўнанні. Збітая тэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)