астранавіга́цыя, ‑і, ж.

Раздзел астраноміі, прысвечаны вызначэнню становішча і курсу карабля ці самалёта па нябесных свяцілах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрадынамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аэрадынамікі, звязаны з ёю. Аэрадынамічная лабараторыя. Аэрадынамічныя якасці самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілата́ж, ‑у, м.

Майстэрства кіравання самалётам або іншым лятальным апаратам, а таксама манеўраванне самалёта. Вышэйшы пілатаж.

[Фр. pilotage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rten

vt вызнача́ць месцазнахо́джанне [каардына́ты] (самалёта, карабля)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Lftschraube

f -, -n вінт, прапе́лер (самалёта)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gangway

['gεŋwe:]

f -, -s трап (самалёта, карабля)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

віра́ж¹, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

1. Палёт самалёта з крэнам па крузе або паварот па крывой аўтамабіля, веласіпеда.

Крутыя віражы.

2. У вела- і мотаспорце: нахілены паварот спартыўнай дарожкі.

|| прым. віра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

air lane

авіятра́са, рэгуля́рны маршру́т самалёта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wylądowanie

н.

1. высадка (на бераг);

2. пасадка (самалёта), прызямленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нервю́ра, ‑ы, ж.

1. Характэрная асаблівасць архітэктурных канструкцый готыкі — пукатае рабро скляпення.

2. Элемент канструкцый крыла самалёта.

[Фр. nervure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)