пало́са, -ы, мн. -ы, -ло́с, ж.

Тое, што і паласа (у 1—3 знач.).

|| памянш. пало́ска, -і, ДМ -л6сцы, мн. -і, -сак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэ́ска, -і, ДМ трэ́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Тонкі кавалак дрэва, адчасаны ад бервяна, палена і пад.; шчэпка.

Прынесці трэсак на падпалку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

альбіно́ска, ‑і, ДМ ‑носцы; Р мн.сак; ж.

Жан. да альбінос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зно́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

Дадатковы тэкст, які змяшчаецца ў самым нізе старонкі, асобна ад асноўнага.

Вынесці заўвагу ў зноску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́піска, -і, ДМ вы́пісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. выпісаць.

2. Тое, што выпісана з якога-н. тэксту, дакумента.

В. з пратакола.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

велікару́сы, -аў, адз.у́с, -а, м. (кніжн.).

Тое, што і рускія.

|| ж. велікару́ска, -і, ДМу́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. велікару́скі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надпі́ска, -і, ДМ -пісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. надпісаць.

2. Тое, што змешчана зверху чаго-н. напісанага.

У рукапісе шмат надпісак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачо́ска 1, ‑і, ДМ ‑чосцы; Р мн.сак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прачэсваць ​1 — прачасаць ​1.

прачо́ска 2, ‑і, ДМ ‑чосцы; Р мн.сак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прачэсваць ​2 — прачасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́веска, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн.сак; ж.

Тое, што і шыльда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ардэнано́ска, ‑і, ДМ ‑цы; Р мн.сак; ж.

Разм. Жанчына, узнагароджаная ордэнам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)