суспензава́ць

‘прывесці (прыводзіць) цвёрдыя рэчывы ў завіслы стан’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суспензу́ю суспензу́ем
2-я ас. суспензу́еш суспензу́еце
3-я ас. суспензу́е суспензу́юць
Прошлы час
м. суспензава́ў суспензава́лі
ж. суспензава́ла
н. суспензава́ла
Загадны лад
2-я ас. суспензу́й суспензу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час суспензава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ф’юмінгава́ць

‘выцягваць лятучыя рэчывы з расплаўленых шлакаў (ф'юмінгаваць што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ф’юмінгу́ю ф’юмінгу́ем
2-я ас. ф’юмінгу́еш ф’юмінгу́еце
3-я ас. ф’юмінгу́е ф’юмінгу́юць
Прошлы час
м. ф’юмінгава́ў ф’юмінгава́лі
ж. ф’юмінгава́ла
н. ф’юмінгава́ла
Загадны лад
2-я ас. ф’юмінгу́й ф’юмінгу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ф’юмінгу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смалі́сты hrzig;

смалі́стыя рэ́чывы Terstoffe pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рознасаста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Неаднародны па саставу. Рознасастаўныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазагара́льны, ‑ая, ‑ае.

Здольны да самазагарання. Самазагаральныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абеззара́жвальны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абеззаражвання, дэзінфекцыі. Абеззаражвальныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дымо́рфны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З адзнакамі дымарфізму. Дыморфныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка, імгненна загараецца. Узгаральныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Якому ўласціва электраправоднасць. Электраправодныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pachnidła

мн. кніжн. духмяныя рэчывы; духмянасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)