сло́й
‘маса якога-н. рэчыва; аднародная група людзей’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сло́й |
слаі́ сло́і |
| Р. |
сло́я |
слаёў |
| Д. |
сло́ю |
слая́м |
| В. |
сло́й |
слаі́ сло́і |
| Т. |
сло́ем |
слая́мі |
| М. |
сло́і |
слая́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
nutrient [ˈnju:triənt] n. fml пажы́ўнае/спажы́ўнае рэ́чыва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
амана́л, -у, м.
Выбуховае рэчыва.
|| прым. амана́лавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
атру́тны, -ая, -ае.
Які выклікае атручэнне, ядавіты.
Атрутнае рэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узрыўча́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (разм.).
Выбуховае рэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
używka
ж. смакавае рэчыва
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
рэ́чыўны, -ая, -ае.
Які складаецца з рэчыва; матэрыяльны.
Р. свет.
○
Рэчыўныя назоўнікі — у граматыцы: назоўнікі, якія называюць аднародную масу, рэчыва (напр.: малако, жвір, тытунь).
|| наз. рэ́чыўнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
osteoporosis [ˌɒstiəʊpəˈrəʊsɪs] n. med. астэапаро́з (разрэджванне касцявога рэчыва)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фімія́м, -у, м.
Духмянае рэчыва для спальвання ў час рэлігійных абрадаў, а таксама дым, які ўзнікае пры згаранні гэтага рэчыва.
◊
Курыць фіміям каму (кніжн., іран.) — лісліва ўхваляць каго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэтана́цыя, -і, ж. (спец.).
1. Імгненны выбух рэчыва, выкліканы выбухам другога рэчыва або ўдарам.
2. Хуткае і няпоўнае згаранне паліва ў рухавіку ўнутранага згарання.
Д. паліва.
|| прым. дэтанацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)