арэо́метр

(ад гр. araios = рэдкі + -метр)

прыбор для вызначэння шчыльнасці вадкасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

радкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху рэдкі. Радкаватая тканіна. Радкаватая морква на градах. Радкаваты суп. □ Убачыла [Ганна] бацьку на таку — стаяў .. з асцюкамі ў радкаватых, пабітых ніткамі сівізны валасах. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rar

a рэ́дкі

sich ~ mchen рэ́дка пака́звацца (дзе-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фенамена́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Выключны, рэдкі, незвычайны; выдатны па сваіх якасцях. Фенаменальныя здольнасці. □ Фенаменальная працавітасць Горкага вядома кожнаму. «Маладосць».

2. Які мае адносіны да феномена (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прах́оны (прахо́ный) ’рэдкі (пра хлеб)’ (Бяльк.), сюды ж прахо́на ’рэдкавата, нягуста’ (Гарэц.), рус. дыял. прахо́ныйрэдкі, нягусты (каша, цеста); наздраваты (пра хлеб)’. Паводле Малько (Бел.-рус. ізал., 65), да ц.-слав. прах ’пыл’, параўн. рус. праховыйрэдкі, нягусты’. Магчыма і іншае тлумачэнне: ад *прахо(д)ны, параўн. прахо́н ’вольны доступ, праход, шчыліна’ (Нас., Гарэц.), што да ход, хадзіць, адносна фанетыкі параўн. ахалона ’ахаладжэнне’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

экзэмпля́р м., в разн. знач. экземпля́р;

у трох ~рах — в трёх экземпля́рах;

рэ́дкі э. — ре́дкий экземпля́р;

сігна́льны э. — сигна́льный экземпля́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uncommon [ʌnˈkɒmən] adj.

1. незвыча́йны, рэ́дкі;

It is not uncommon. Так даволі часта бывае.

2. fml надзвыча́йны;

uncommon likeness надзвыча́йнае падабе́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выключэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выключаць — выключыць.

2. Адступленне, адхіленне ад агульнага правіла; рэдкі выпадак. Як выключэнне. □ Гэты прынцып не дапускае ні выключэнняў, ні абмежаванняў. Радкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́рэзь ’рэдзь у трыгубіцы’ (ТС). Відавочна, з по‑рэдзь < рэдкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мано́метр

(ад гр. manos = рэдкі + -метр)

прылада для вымярэння ціску вадкасцей і газаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)