unusual

[ʌnˈju:ʒuəl]

adj.

1) незвыча́йны; надзвыча́йны

2) няча́ста сустрака́ны; рэ́дкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Рэ́дзіна ’сетка ў масцы ад пчол’ (Рам., 8). Рус. ре́день ’рэдкая тканіна’, польск. rzędzina ’тс’, серб., харв. редина ’тс’, славацк. riedinaрэдкі лес’. Прасл. *rědina. Да рэдкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

экстраардына́рны, ‑ая, ‑ае.

Надзвычайны, рэдкі, які выходзіць за межы звычайных з’яў; незвычайны; проціл. ардынарны.

•••

Экстраардынарны прафесар (уст.) — пасада ў навучальнай установе, якую займаў звышштатны прафесар.

[Лац. extraordinarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арэо́метр

(ад гр. araios = рэдкі + -метр)

прыбор для вызначэння шчыльнасці вадкасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху рэдкі. Радкаватая тканіна. Радкаватая морква на градах. Радкаваты суп. □ Убачыла [Ганна] бацьку на таку — стаяў .. з асцюкамі ў радкаватых, пабітых ніткамі сівізны валасах. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rar

a рэ́дкі

sich ~ mchen рэ́дка пака́звацца (дзе-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фенамена́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Выключны, рэдкі, незвычайны; выдатны па сваіх якасцях. Фенаменальныя здольнасці. □ Фенаменальная працавітасць Горкага вядома кожнаму. «Маладосць».

2. Які мае адносіны да феномена (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прах́оны (прахо́ный) ’рэдкі (пра хлеб)’ (Бяльк.), сюды ж прахо́на ’рэдкавата, нягуста’ (Гарэц.), рус. дыял. прахо́ныйрэдкі, нягусты (каша, цеста); наздраваты (пра хлеб)’. Паводле Малько (Бел.-рус. ізал., 65), да ц.-слав. прах ’пыл’, параўн. рус. праховыйрэдкі, нягусты’. Магчыма і іншае тлумачэнне: ад *прахо(д)ны, параўн. прахо́н ’вольны доступ, праход, шчыліна’ (Нас., Гарэц.), што да ход, хадзіць, адносна фанетыкі параўн. ахалона ’ахаладжэнне’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

экзэмпля́р м., в разн. знач. экземпля́р;

у трох ~рах — в трёх экземпля́рах;

рэ́дкі э. — ре́дкий экземпля́р;

сігна́льны э. — сигна́льный экземпля́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uncommon [ʌnˈkɒmən] adj.

1. незвыча́йны, рэ́дкі;

It is not uncommon. Так даволі часта бывае.

2. fml надзвыча́йны;

uncommon likeness надзвыча́йнае падабе́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)