перастро́іцца I сов. (в рядах и т.п.) перестро́иться;

ро́та ху́тка ~ро́ілася — ро́та бы́стро перестро́илась

перастро́іцца II сов., в разн. знач. перестро́иться;

п. на і́ншую хва́лю — перестро́иться на другу́ю волну́;

ён ху́тка ~ро́іўся — он бы́стро перестро́ился

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аванга́рдны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да авангарда (у 1 знач.). Авангардная рота.

2. перан. Перадавы. Авангардная роля камуністаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страваво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Частка стрававальнага тракта чалавека або жывёліны ў выглядзе трубкі, якая злучае поласць рота са страўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ласць ж анат Höhle f -, -n, Höhlung f -, -en;

по́ласць ро́та Múndhöhle f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

oral

[ˈɔrəl]

adj.

1) ву́сны (напр. экза́мэн)

2) Med. стаматалягі́чны, ро́тавы

oral medicine — гігіе́на ро́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жва́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Паўторнае перажоўванне жвачнымі жывёламі ежы, якая адрыгаецца ў поласць рота, а таксама сама гэта ежа.

Жаваць жвачку.

2. Гумка, якая ўжыв. для жавання; жуйка.

3. перан. Нуднае, надакучлівае паўтарэнне аднаго і таго ж (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перестро́иться

1. (изменить направление, порядок и т. п. своей работы) перабудава́цца;

2. воен., перастройка, -кі ж., перастро́іцца, перашыхтава́цца;

ро́та быстро́ перестро́илась ро́та ху́тка перастро́ілася (перашыхтава́лася);

3. радио перайсці́;

перестро́иться на другу́ю волну́ перайсці́ на і́ншую хва́лю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́салапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Разм. Высунуць з рота язык. Толькі зрэдку перабягаў з падворку ў падворак сабака, высалапіўшы язык. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карпусны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да корпуса (у 5, 6 знач.). Карпусны штаб. Карпусны камандзір. □ Рота перайшла ў карпусны рэзерв. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́шчык, ‑а, м.

Тое, што і прышч; невялікі прышч. Гэта была дзяўчына з прыпудранымі ружовымі прышчыкамі ля рота і пафарбаванымі валасамі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)