expense
1. расхо́д, выда́так; кошт
2.
travelling expenses даро́жныя выда́ткі; камандзіро́вачныя;
♦
at
at the expense of
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
expense
1. расхо́д, выда́так; кошт
2.
travelling expenses даро́жныя выда́ткі; камандзіро́вачныя;
♦
at
at the expense of
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
неадчува́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які пазбаўлены адчувальнасці, са слабай успрымальнасцю да фізічных раздражненняў.
2. Непрыкметны, нязначны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кішэ́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кішэні.
2. Прыстасаваны для нашэння ў кішэні.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
справазда́чнасць, ‑і,
1. Рахункаводства паводле ўстаноўленай формы, якое вядзецца ўстановамі і прадпрыемствамі, што павінны даваць справаздачу аб сваіх дзеяннях.
2. Сукупнасць дакументаў, якія апраўдваюць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затра́та, ‑ы,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрадукцы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які трапіцца дарам, без карысці, не дае патрэбных вынікаў.
2. Які не дае прыбытку, нерэнтабельны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэклама́цыя
(
прэтэнзія пакупніка, заява з патрабаваннем пакрыць
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
апраўда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны;
1. каго (што). Прызнаць невінаватым, вынесці апраўдальны прыгавор.
2. што. Даказаць магчымасць чаго
3. што. Паказаць сябе дастойным чаго
4. што. Акупіць, кампенсаваць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увагна́ць, уганю́, уго́ніш, уго́ніць; увагна́ў, -на́ла; угані́; увагна́ны;
1. каго (што) у што. Загнаць унутр.
2. што ў што. З сілай убіць, уткнуць.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крэ́дыт, ‑у,
Правая старонка прыходна-расходнай кнігі, куды запісваюцца ўсе скарыстаныя каштоўнасці, а таксама ўсе даўгі і
[Ад лац. credit — ён верыць.]
крэды́т, ‑у,
1. Продаж тавараў з адтэрмінаванай платай або часовая выдача грошай у доўг з выплатай за гэта працэнта.
2. Камерцыйнае давер’е; плацежаздольнасць.
3.
•••
[Ад лац. creditum — доўг.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)