file3 [faɪl] n. рад, шарэ́нга, кало́на (людзей)
♦
in single file адзі́н за адны́м, адзі́н за другі́м, гу́жам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паката́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Кахаць некаторы час. Пакатаць на трактары Кожны хлопца рад. Шушкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмабатарэ́я, ‑і, ж.
Рад тэрмаэлементаў, злучаных паслядоўна і паралельна для непасрэднага ператварэння цеплавой энергіі ў электрычную.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Паша́рак ’рад, парадак’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Да шар ’рад’ (гл.). Утворана паводле мадэлі парадак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
курыя́лы
(лац. curiales)
члены абшчынных рад у курыі 1.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
стара́цца несов.
1. стара́ться, усе́рдствовать;
с. з усі́х сіл — стара́ться изо все́х сил;
2. (стремиться, пытаться что-л. сделать) стара́ться, норови́ть;
гусь ~ра́ецца ўшчыпну́ць — гусь стара́ется (норови́т) ущипну́ть;
◊ рад с.! — рад стара́ться!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
анфіла́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Доўгі рад пакояў, у якіх дзверы размешчаны па адной прамой лініі.
[Фр. enfilade.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ра́ды ’задаволены, абрадаваны’ (ТСБМ; віл., Стан.; Сл. ПЗБ, ТС), рад ’тс’: я й сам сабе рад (Сержп. Прык.), сюды ж памянш. радзю́сенькі ’вельмі рады’ (Нас.), укр. ра́дий, рад, рус. рад, польск. rad, кашуб. råd, чэш. rád, славац. rád, в.-, н.-луж. rad, палаб. rådo ж. р., славен. ràd, серб.-харв. ра̏д, балг. дыял. рад, макед. дыял. рад, ст.-слав. радъ ’радасны, вясёлы’. Прасл. *radъ, параўн. ст.-англ. rōt ’вясёлы, бадзёры’, ст.-ісл. rétast ’абрадавацца’; звязваюць таксама з прасл. *raditi/*roditi ’дбаць, старацца’ (Шустар-Шэўц, 2, 1200), гл. рад 2, радзець 2 (ESJSt, 12, 745 з аглядам літ-ры; Глухак, 515; Бязлай, 3, 143; БЕР, 6, 142–143).
Рады́ ’гадавыя кругі на рагах каровы’ (смарг., лудз., Сл. ПЗБ). Да рад 1 (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
szeregować
незак. выстройваць (ставіць) у шэраг (рад)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
uszeregować
зак. паставіць у шэраг (рад), упарадкаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)