хруста́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Работнік хрустальнай вытворчасці.

|| ж. хруста́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шве́йнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Работнік швейнай прамысловасці.

|| ж. шве́йніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наменклату́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да наменклатуры, лічыцца па наменклатуры, з’яўляецца наменклатурай. Наменклатурны спіс.

•••

Наменклатурны работнік гл. работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

valet​1 [ˈvæleɪ, ˈvælɪt] n.

1. слуга́, лаке́й, камерды́нер

2. рабо́тнік гатэ́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бібліятэ́кар, ‑а, м.

Работнік бібліятэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інкуба́таршчык, ‑а, м.

Работнік інкубатара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контрразве́дчык, ‑а, м.

Работнік контрразведкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медрабо́тнік, ‑а, м.

Медыцынскі работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафрабо́тнік, ‑а, м.

Работнік прафсаюза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракетабудаўні́к, ‑а, м.

Работнік ракетабудавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)