Сівапёс ‘белаватая, вельмі неўрадлівая зямля’ (Юрч. Вытв.). Да сівы і пясок (гл.), параўн. сіняпёс, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

quicksand

[ˈkwɪksænd]

n.

1) плыву́н -а́ m., зыбу́чы пясо́к

2) абша́р тако́га пяску́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

grysik, ~u

м.

1. крупы (часцей манныя);

2. цукровы пясок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sugar​1 [ˈʃʊgə] n.

1. цу́кар;

refined sugar рафіна́д;

granulated sugar цу́кар-пясо́к;

a lump of sugar кава́лачак цу́кру

2. ліслі́васць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́зці¹, вязу́, вязе́ш, вязе́; вязём, везяце́, вязу́ць; вёз, ве́зла; вязі́; незак., каго-што.

1. Перамяшчаць каго-, што-н. пры дапамозе якіх-н. сродкаў руху.

В. пясок на тачцы.

2. Адпраўляючыся ў паездку, мець пры сабе, з сабой.

В. дзяцей у вёску.

В. многа навін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адлучы́ць, -лучу́, -лу́чыш, -лу́чыць; -лу́чаны; зак., каго-што, ад чаго.

Аддзяліць ад каго-, чаго-н., адасобіць; раздзяліць.

А. авечку ад чарады.

А. ад царквы (прызнаць чужым царкве). Пясок адлучыў частку возера.

|| незак. адлу́чваць, -аю, -аеш, -ае і адлуча́ць, -а́е, -а́еш, -а́е.

|| наз. адлучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пескары́йка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; Р мн. ‑рыек; ж.

Лічынка міногі, якая мае ўласцівасць зарывацца ў пясок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пясча́нік, ‑у, м.

Асадкавая горная парода, змацаваны вапнай і глінай пясок, які ужываецца ў будаўніцтве. Камень-пясчанік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сы́пяль ’пясчаны астравок’ (Сл. ПЗБ). Да цыпель (гл.) пад уплывам сыпаць: сыпяль — пясок намыты (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мончка ’цукар-пясок’ (беласт., Сл. ПЗБ). З польск. mączka ’мука дробнага памолу’ (Мацкевіч, там жа, 3, 76).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)