па́костить несов., прост., в разн. знач. паску́дзіць; (пачкать) га́дзіць, бру́дзіць, пэ́цкаць; (портить) псава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Замэ́дзгаць ’забрудзіць’ (ТСБМ). Рус. замы́згать, укр. чарніг. зами́згати (Грынч.) ’тс’. Прэфіксальны дзеяслоў ад мыдзгаць ’пэцкаць, пэцкацца’ (гл.) з пераменай галоснага, магчыма, у сувязі з пэ́цкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грязни́ть несов.

1. бру́дзіць; (пачкать) пэ́цкаць;

2. (мусорить) смяці́ць;

3. перен. бэ́сціць, нясла́віць, зневажа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

bemire

[bɪˈmaɪr]

v.t.

1) пы́рскаць, пэ́цкаць гра́зяй

2) гра́знуць (у бало́це)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

paprać

незак.

1. пэцкаць; брудзіць;

2. партачыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ума́зывать несов., прост.

1. (промазывать) ма́заць, выма́зваць, ума́зваць;

2. (пачкать) ма́заць, выма́зваць, ума́зваць, пэ́цкаць, запэ́цкваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бры́дзіць

1. разм (псаваць выгляд) entstéllen vt, verúnstalten vt;

2. разм (пэцкаць) beschmíeren vt, beschmútzen vt; besúdeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Кве́каць ’абрабляць, пэцкаць’ (КЭС, лаг.). Гіперкарэктная форма да квецаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

daub

[dɔb]

1.

v.

1) абма́зваць не́чым; тынкава́ць

2) ма́заць, нама́зваць (кле́ем)

3) пэ́цкаць; бру́дзіць, пля́міць

4) пэ́цкаць; няўме́ла малява́ць

2.

n.

бла́га намалява́ная карці́на; мазані́на, мазьня́, пэцкані́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Кве́цаць ’мазаць, брудзіць, пэцкаць’ (Пал., Ян., Шатал., Нар. словатв.). Гл. квэцаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)