vacuous

[ˈvækjuəs]

adj.

1) бязду́мны, тупы́

2) пусты́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

futile [ˈfju:taɪl] adj.

1. ма́рны, дарэ́мны;

a futile attempt ма́рная спро́ба

2. несур’ёзны; пусты́;

afutile play пуста́я п’е́са

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vapid [ˈvæpɪd] adj. fml ну́дны, неціка́вы; пусты́, беззмясто́ўны;

a vapid conversation пуста́я размо́ва;

a vapid smile невыра́зная ўсме́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пусце́ля ’абложная зямля’ (ДАБМ, камент., 858), параўн. укр. пустеля ’пустыня’, славен. pustela ’пусты чалавек’, макед. nycmenuja ’пустое месца, пусты край’. Утворана ад пусты ’незаняты’ (< *pustь), адносна суфіксацыі гл. Слаўскі, SP, 1, 109.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пустабя́ка ’пусты чалавек, што робіць пустое і гаворыць пустое’ (Варл.), пустабека ’пусты чалавек’ (лаг., Стан.), укр. пустобʼяка ’пусты, разбэшчаны чалавек’, рус. пустобяка ’той, хто гаворыць пустое’. Да пусты ў значэнні ’несур’ёзны, легкадумны’ і бяка ’дрэнь’ або вякаць (бекаць) ’плявузгаць, балбатаць’. Інакш ЕСУМ (4, 639–640): з рус. вякаць ’плясці, плявузгаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плёвый прост. пусты́; (легко исполнимый) лёгкі;

плёвое де́ло гэ́та раз плю́нуць, гэта пуста́я (лёгкая) спра́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

czczy

czcz|y

1. парожні; пусты;

2. пусты; марны; дарэмны;

~a gadanina — пустая балбатня;

~e słowa — пустыя словы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кенатро́н

(ад гр. kenos = пусты + -трон)

двухэлектродная электронная вакуумная лямпа, прызначаная для выпрамлення пераменнага току.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фат

(фр. fat, ад лац. fatuus = дурны)

самазадаволены франт, пусты, пошлы чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

meaningless

[ˈmi:nɪŋləs]

adj.

бяз сэ́нсу; без значэ́ньня; пусты́; нява́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)