багамо́лец, ‑льца, ДМ ‑льцу, м.

Тое, што і багамол (у 1 знач.). Пасля пачалі нават прыходзіць здалёк невялічкія групкі багамольцаў для пакланення «цудадзейнаму» каменю. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светаба́чанне, ‑я, н.

Кніжн. Погляд на жыццё, навакольны свет. У літаратуру прыходзіць цэлы шэраг таленавітых паэтаў і празаікаў са сваім, адметным светабачаннем, сваім грамадзянскім пафасам. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхадны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, які прыходзіць куды‑н. для выканання сваіх абавязкаў, для лячэння і пад., але не знаходзіцца пастаянна на гэтым месцы. Прыхадная нянька. Прыхадныя хворыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

come in

а) увахо́дзіць

Come in! — Увахо́дзьце!

б) прыхо́дзіць, прыбыва́ць (пра цягні́к, вадапла́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

trzeźwieć

незак.

1. цверазець, працвярэжвацца;

2. прыходзіць у прытомнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раздражня́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які хутка прыходзіць у стан раздражнення; уразлівы, чуллівы (пра чалавека).

2. Звязаны з уздзеяннем якога‑н. раздражняльніка на арганізм або на асобны орган. Раздражняльны працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прибыва́ть несов.

1. прыбыва́ць; (приезжать) прыязджа́ць; (приходить) прыхо́дзіць;

2. (увеличиваться) прыбыва́ць; прыбаўля́цца;

прибыва́ть в ве́се прыбыва́ць (прыбаўля́цца) у вазе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

збаўле́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. збаўляць ​1 — збавіць ​1.

збаўле́нне ​2, ‑я, н.

Тое, што і збавенне. Мы зараз чуем выбухі глухія, Прыходзіць светлага збаўлення час. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́кнуць, -ну, -неш, -не; мяк, мя́кла; -ні; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Рабіцца мяккім (да 1 знач.).

Сухары мякнуць у вадзе.

2. перан. Рабіцца вялым, расслабленым.

3. перан. Прыходзіць у стан душэўнай дабрыні, чуласці, спагадлівасці.

|| зак. намя́кнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не, намя́к, -кла (да 1 знач.) і размя́кнуць, -ну, -неш, -не; размя́к, -кла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

біле́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да білета, прызначаны для продажу білетаў (у 1 знач.). На станцыі .. [Лабановіч] даведаўся дакладна, калі прыходзіць пасажырскі поезд на Мінск і калі адчыніцца білетная каса. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)