Прыбе́жышча (прыбе́жышчэ) ’прыстанішча, прытулак’ (ТС). Запазычана з рус. прибе́жище ’тс’, утворанага ад прасл. *priběžati/*priběgati (БЕР, 5, 691–692).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
багадзе́льня, ‑і, ж.
У дарэвалюцыйны час — прытулак для бяздомных, інвалідаў, непрацаздольных. Хадзіць [бацьку з сынам] давялося доўга... Аглядалі бровар і — здалёк — багадзельню. Караткевіч. // Разм. іран. Пра ўстанову або арганізацыю, дзе дрэнна працуюць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ármenanstalt
f -, -en прыту́лак для бе́дных, багадзе́льня
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
haven
[ˈheɪvən]
1.
n.
1) га́вань, пры́стань f., бу́хта f.
2) прыпы́нішча n., прыпы́нак, прыту́лак -ку m.
2.
v.t.
1) ста́віць карабе́ль у порт
2) дава́ць прыту́лак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
акапа́цца
1. вайск sich verschánzen, sich éingraben*;
2. (знайсці прытулак) sich féstsetzen аддз; Fuß fássen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Прыто́н ’месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадзянскія элементы’ (ТСБМ), ’прытулак, свой кут’ (узд., Жд. 1). Укр., рус. прито́н ’месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадзянскія элементы’, укр. прити́н ’сховішча, прыстанішча’. Паводле Фасмера (3, 367), рускае слова разам з тоня, затон (гл.) ад топить з першапачатковым значэннем ’гавань, прыстань’. Не выключана запазычанне з рускай мовы, параўн. народнае прыці́н ’прытулак, сховішча’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пераднява́ць, ‑днюю, ‑днюеш, ‑днюе; зак.
Разм. Перачакаць, прабыць дзе‑н. дзень. [Саша:] — Нам перадняваць трэба. Знойдзецца надзейны прытулак? Новікаў. На пятыя суткі пераднявалі мы ў лесе і завідна ўвайшлі ў незнаёмую вёску. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпы́нішча, ‑а, н.
Разм. Прыпынак, прытулак. Садовіч пісаў, што яго школа стала прыпынішчам настаўнікаў, што з ім жыве Янка Тукала, Алесь Лушкевіч з-пад Шчорсаў і яшчэ збіраецца прыехаць некалькі чалавек. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дах
(польск. dach, ад с.-в.-ням. dach)
1) верхняя частка будынка, якая пакрывае яго;
2) жыллё, прытулак (мець свой д.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
shelter
[ˈʃeltər]
1.
n.
прыту́лак, прыпы́нак -ку m., прыпы́нішча n.; схо́вішча n.
2.
v.t.
дава́ць прыту́лак, прытуля́ць; засланя́ць, ахо́ўваць (ад ве́тру, со́нца); хава́ць ад небясьпе́кі
3.
v.i.
знахо́дзіць прыпы́нак, схо́вішча
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)