Verbum

дамо́віцца, -мо́ўлюся, -мо́вішся, -мо́віцца; -мо́ўся; зак.

Прыйсці да згоды ў выніку перагавораў; дагаварыцца.

Дамовіліся з’ездзіць на паляванне.

|| незак. дамаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

прасма́жыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

У выніку смажання прыйсці ў стан поўнай гатоўнасці.

Мяса прасмажылася.

|| незак. прасма́жвацца, -аецца.

разлютава́цца, -ту́юся, -ту́ешся. -ту́ецца; -ту́йся; зак.

Прыйсці ў лютасць. дайсці да крайняй ступені жорсткасці: раз’юшыцца.

Мачыха так разлютавалася, што нельга было суняць.

спазне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Прыход, наступленне чаго-н. пазней устаноўленага часу.

Прыйсці на работу са спазненнем.

Цягнік прыйшоў са спазненнем.

угайда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Ад гайданкі прыйсці ў хваравіты або санлівы стан.

Угайдаўся ў верталёце.

|| незак. уго́йдвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

натру́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

Стаміцца, прыйсці ў хваравіты стан (ад працяглай або цяжкай працы, хады і пад.).

Рука натрудзілася.

Н. на спякоце.

месі́я, -і, м. (кніжн.).

Пасланец Бога, які павінен прыйсці на зямлю і выратаваць чалавечы род ад зла і пакут.

|| прым. месія́нскі, -ая, -ае.

зазва́ць, -заву́, -заве́ш, -заве́; -завём, -завяце́, -заву́ць; -заві́; -зва́ны; зак., каго (што).

Паклікаць, запрасіць прыйсці.

З. у госці.

|| незак. зазыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.