dope pusher

Sl. прадаве́ц нарко́тыкаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Hándlungsgehilfe

m -n, -n гандлёвы слу́жачы, прадаве́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прадаўшчы́ца, ‑ы, ж.

Жанчына-прадавец. Прадаўшчыца пачынала ўжо звяртаць увагу: чаго гэты чалавек тут стаіць і нічога не купляе? Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Разні́к ’хто забівае жывёлу’ (шальч., Сл. ПЗБ), ’мяснік’ (Яруш.), укр. різни́к ’разнік’, ’прадавец мяса’, в.-луж. rěznik ’мяснік’. Ад рэ́заць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gazeciarz

м. газетчык; вулічны прадавец газет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

антыква́р, ‑а, м.

1. Прадавец антыкварных прадметаў.

2. Уст. Аматар і збіральнік прадметаў старажытнага мастацтва, старых і рэдкіх кніг і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кнігано́ша, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -но́ш (гіст.).

1. Прадавец кніг або бібліятэчны работнік, якія разносілі кнігі па дамах.

2. Чалавек, які займаўся дастаўкай кніг праз мяжу нелегальным шляхам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бакале́йшчык, ‑а, м.

Разм. Прадавец у бакалейным магазіне; уласнік бакалейнай крамы. [Маці] пачала.. зноў расказваць аб сабе і сваім бацьку — вядомым бакалейшчыку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

salesman

[ˈseɪlzmən]

n., pl. -men

прадаве́ц -ўца́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

seller

[ˈselər]

n.

прадаве́ц -ўца́ m.

•

- best seller

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)