секс

(лац. sexus = пол)

сукупнасць псіхічных рэакцый, перажыванняў і ўчынкаў, звязаных з праяўленнем і задавальненнем палавых пачуццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сексду́кцыя

(ад лац. sexus = пол + ductio = правядзенне)

перанос генетычнага матэрыялу ад адной бактэрыі да другой у працэсе кан’югацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пала́, ‑ы; мн. полы, ‑аў; ж.

1. Тое, што і крысо. Полы кажушка канчаліся пашматованымі, абтрэпанымі лахманамі, якія .. пры ветры рабілі вельмі смешныя рухі. Колас.

2. Кавалак тканіны ў натуральную шырыню (як саткана); полка. На ёй [вясне] — хусцінка ў мігценні зор, На ёй — сукенка ў дванаццаць пол. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Наопал ’напалову змешанае’ (Булг.). З *на‑о‑пол, параўн. на́пал ’напалавіну’ (гл.), аполак (о‑пол‑ок), гл. поу ’палавіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ра́хва, рі́хва, ря́хва ’жалезны абруч на калясе воза’, ’прыстасаванне для ўмацавання спіц у колах’ (Лексика Пол., Сл. Брэс.), ра́фа ’тс’ (Лексика Пол.). Гл. рэхва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

resort​2 [rɪˈzɔ:t] v. (to) звярта́цца (да чаго-н.);

When polite requests failed Paul resorted to threats. Калі ветлівыя просьбы не дапамаглі, Пол стаў пагражаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Geschlécht

n -(e)s, -er

1) род, пакале́нне

2) біял. пол

3) грам. род

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

намасці́ць сов.

1. намости́ть; (пол и т.п. — ещё) настла́ть;

н. тратуа́р — намости́ть тротуа́р;

н. падло́гу — настла́ть пол;

2. разг. нагромозди́ть;

н. скры́нак аж пад столь — нагромозди́ть я́щиков до потолка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́ры на́ры, -раў ед. нет; (в крестьянской избе) пало́к, -лка́ м., пол, род. пала́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перестла́ть сов.

1. перасла́ць;

2. (перемостить) перамасці́ць, перасла́ць; (перекрыть) перакры́ць; (пол) перакла́сці; (мостовую камнем) перабрукава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)