reptile

[ˈreptaɪl]

1.

n.

1) гад га́да m., coll. гадаўё n., паўзуны́ pl.

2) по́длы чалаве́к, падхалі́м -а m.

2.

adj.

1) які́ по́ўзае

2) ні́зкі, по́длы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sordid [ˈsɔ:dɪd] adj.

1. ні́зкі, по́длы; агі́дны;

sordid desires гане́бныя жада́нні;

What a sordid business! Якое паскудства!

2. убо́гі, мізэ́рны;

sordid poverty мізэ́рная бе́днасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lúmpig

a

1) абарва́ны, жабра́цкі

2) нікчэ́мны, по́длы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падхалі́м, ‑а, м.

Нізкі, подлы чалавек, які дагаджае, хваліць у мэтах асабістай выгады; падлізнік. — Ото душа! Ото начальнік! — Так падхалімы кожны раз Хвалілі, соладка гурчалі І грошы мірна кралі з кас. Панчанка. [Містэра Лаяна] не маглі абмануць ліслівыя позіркі, кампліменты яўных падлізаў, робленыя ўсмешкі падхалімаў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lousy

[ˈlaʊzi]

adj.

1) вашы́вы

2) Sl. благі́, дрэ́нны, нядо́бры; по́длы, ні́зкі, агі́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

squalid [ˈskwɒlɪd] adj. derog.

1. убо́гі, мізэ́рны, занядба́ны; жабра́цкі;

squalid slums убо́гія трушчо́бы;

a squalid house занядба́ны дом

2. бры́дкі; ні́зкі, по́длы;

a squalid rascal няго́днік, падлю́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Безецный ’нізкі, подлы’ (ст.-бел.; Булыка, Запазыч.). Укр. (з XVI ст. і ў дыялектах) безецний ’тс’. Запазычанне з польск. bezecny ’тс’ (да прасл. čьstь ’гонар’; Слаўскі, 1, 120). Цімчанка, 70; Булыка, Запазыч., 40. Сюды адносіцца і беззэ́цны цмок ’міфічны змей у беларускіх казках’ (Мядзв.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sordid

[ˈsɔrdəd]

adj.

1) бру́дны, чо́рны

2) по́длы, ні́зкі, нікчэ́мны

3) прагаві́ты; кары́сьлівы; эгаісты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

níederträchtig

1.

a ні́зкі, по́длы

2.

adv ні́зка, по́дла, гню́сна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scabby

[ˈskæbi]

adj.

1) струпава́ты, у струпо́х

2) каро́ставы, шалудзі́вы

3) informal по́длы; нікчэ́мны; агі́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)