антрапацэнтры́зм, ‑у, м.

Антынавуковы, рэлігійны погляд, паводле якога чалавек з’яўляецца цэнтрам і канчатковай мэтай сусвету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суджэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. У логіцы: форма мыслення, якая ўяўляе сабой спалучэнне паняццяў, з якіх адно (суб’ект) вызначаецца праз другое (прэдыкат).

2. Меркаванне, заключэнне аб чым-н., погляд на што-н.

Мець сваё с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

piercing

[ˈpɪrsɪŋ]

adj.

прані́клівы (по́гляд), во́стры, прані́зьлівы (пра боль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неўгамо́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і неўгамонны. О, што за погляд вачэй, смех неўгамонлівы, весні! Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замілава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прыводзіць у замілаванне. Замілавальная карціна. // Які выражае замілаванне. Замілавальная ўсмешка. Замілавальны погляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thinking [ˈθɪŋkɪŋ] n.

1. ро́здум, разва́га;

do some (hard) thinking паду́маць як ма́е быць

2. по́гляд; ду́мка

♦

in/to my way of thinking, in my thinking на мой по́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

retrospective [ˌretrəˈspektɪv] adj. рэтраспекты́ўны, накірава́ны ў міну́лае;

a ret rospective view рэтраспекты́ўны по́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Напродзіў ’надзіва, на здзіўленне’ (Нас., Гарэц.), напры‑ дыў ’на погляд’ (Доўн.-Зап., Пінч.). Гл. продзіў ’дзіва’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скепты́чны

1. скепти́ческий;

~ная філасо́фія — скепти́ческая филосо́фия;

2. скепти́ческий, скепти́чный;

с. по́гляд — скепти́ческий (скепти́чный) взгляд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прані́клівы, -ая, -ае.

1. Які глыбока і правільна разгадвае, разумее што-н.; здагадлівы, прадбачлівы.

П. чалавек.

2. Назіральны, пільны.

П. погляд. П. розум.

3. Які змяшчае ў сабе глыбіню пачуццяў, праўдзівы, шчыры.

Праніклівыя радкі верша.

|| наз. прані́клівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)