апо́ра, -ы, ж.

1. Тое, на што можна абаперціся, што служыць для падтрымкі чаго-н.

А. для моста.

Плошча апоры.

2. перан. Дапамога, сіла, што падтрымлівае каго-, што-н.; падтрымка.

Дзеці — а. для бацькоў у старасці.

3. перан. Зыходны пункт, аснова чаго-н.

Вопыт папярэднікаў — а. для далейшых даследаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агарафо́бія

(ад гр. agora = плошча + -фобія)

паталагічны страх перад прастораю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́пчык, ‑а, м.

Памянш. да капец (у 1, 2 і 3 знач.); невялікі капец. Копчыкамі абмежаваны вялікі кавалак поля — плошча пад калгасны двор. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбаразвядзе́нне, ‑я, н.

Развядзенне рыбы штучным шляхам. Вялікая плошча вадаёма і наяўнасць у ім значнай колькасці планктона забяспечваюць спрыяльныя ўмовы для рыбаразвядзення. Прырода Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

afforestation

[ə,fɔrəsˈteɪʃən]

n.

1) паса́дка ле́су, аблясе́ньне n.

2) пло́шча, заса́джаная ле́сам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фо́рум

(лац. forum = плошча)

масавы прадстаўнічы сход, з’езд (напр. ф. вучоных).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

radius [ˈreɪdiəs] n. (pl. radii)

1. math. ра́дыус

2. акру́га; пло́шча; раён;

within a radius of action у ра́дыусе дзе́яння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

area [ˈeəriə] n.

1. тэрыто́рыя; пло́шча; абся́г;

the area under cultivation пасяўна́я пло́шча;

She knows the local area very well. Яна ведае мясцовасць вельмі добра.

2. рэгіён, зо́на, раён, акру́га;

a conservation area запаве́днік;

a dollar area до́ларавая зона;

a no-go area

1) забаро́неная зо́на

2) забаро́неная тэ́ма

3. пло́шча;

The room is 12 square metres in area. Гэты пакой мае памер 12 квадратных метраў.

4. сфе́ра; галіна́ дзе́йнасці; во́бласць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Марсава поле,

плошча ў С.-Пецярбургу.

т. 10, с. 130

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пале́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Спец. Празрыстая пласцінка з сеткай квадратаў, пры дапамозе якой вызначаецца плошча ўчасткаў на планах і картах.

[Ад фр. palette — пласцінка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)