coating

[ˈkoʊtɪŋ]

n.

пласт -у́, слой -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Асадкавы пласт горнай пароды, які мае аднолькавы склад, фізіка-хімічныя ўласцівасці і аднолькавую выкапнёвую фауну і флору.

[Ад лац. facies — выгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Érdschicht

f -, -en таўшчыня́ зямлі́, пласт зямлі́, земляны́ слой [пласт]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., што.

Змяніць (змяняць) форму, аб’ём, памер якога‑н. цела, уздзейнічаючы на яго. Дэфармаваць глебавы пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безадва́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з апрацоўкай глебы, пры якой пласт не пераварочваецца. Безадвальнае ворыва.

2. Прызначаны для такой апрацоўкі глебы. Безадвальны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stratum [ˈstreɪtəm] n. (pl. strata)

1. пласт, слой;

social strata сацыя́льныя слаі́, пласты́;

strata of thought узро́ўні мы́слення

2. geol. напластава́нне, фарма́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

блефарапла́ст

(ад гр blepharon = павека + -пласт)

тое, што i кінетабласт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зарубі́ць², -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак., што.

1. Зрабіць зарубку або зарубкі на чым-н. (разм.).

2. Агаліць паверхню пласта, прызначанага для адбойкі (спец.).

З. пласт вугалю.

◊

Зарубі сабе на носе (разм.) — добра запомні на будучае.

|| незак. зару́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зару́бка, -і, ДМ -бцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

1. Частка сахі, плуга і некаторых іншых сельскагаспадарчых прылад — востры жалезны нарог, які падразае пласт зямлі знізу, праводзіць у глебе баразёнкі.

2. Шырокая стальная пласціна, прымацаваная да лафета, якая, упіраючыся ў зямлю, перашкаджае адкату гарматы пасля выстралу.

|| прым. сашніко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

thickness [ˈθɪknəs] n.

1. гушчыня́;

the thickness of the population гушчыня́ насе́льніцтва

2. слой, сто́лка; пласт; таўшчыня́;

the thickness of felt слой фе́тру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)