блефарапла́ст

(ад гр blepharon = павека + -пласт)

тое, што i кінетабласт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

безадва́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з апрацоўкай глебы, пры якой пласт не пераварочваецца. Безадвальнае ворыва.

2. Прызначаны для такой апрацоўкі глебы. Безадвальны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stratum [ˈstreɪtəm] n. (pl. strata)

1. пласт, слой;

social strata сацыя́льныя слаі́, пласты́;

strata of thought узро́ўні мы́слення

2. geol. напластава́нне, фарма́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зарубі́ць², -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак., што.

1. Зрабіць зарубку або зарубкі на чым-н. (разм.).

2. Агаліць паверхню пласта, прызначанага для адбойкі (спец.).

З. пласт вугалю.

◊

Зарубі сабе на носе (разм.) — добра запомні на будучае.

|| незак. зару́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зару́бка, -і, ДМ -бцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сашні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

1. Частка сахі, плуга і некаторых іншых сельскагаспадарчых прылад — востры жалезны нарог, які падразае пласт зямлі знізу, праводзіць у глебе баразёнкі.

2. Шырокая стальная пласціна, прымацаваная да лафета, якая, упіраючыся ў зямлю, перашкаджае адкату гарматы пасля выстралу.

|| прым. сашніко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

thickness [ˈθɪknəs] n.

1. гушчыня́;

the thickness of the population гушчыня́ насе́льніцтва

2. слой, сто́лка; пласт; таўшчыня́;

the thickness of felt слой фе́тру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stratum

[ˈstreɪtəm]

n., pl. strata or stratums

1) пласт -а́ m.

2) Geol. пласт -а́ m., напластава́ньне n., фарма́цыя f.

3) пласт -а́ m. (грама́дзтва)

Tramps are from the lowest stratum of society — Бадзя́гі пахо́дзяць з найніжэ́йшага пласта́ грама́дзтва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

графітапла́сты

(ад графіт + -пласт)

пластмасы, якія змяшчаюць у якасці напаўняльніка графіт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гі́псавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпсу, складаецца з гіпсу (у 1 знач.). Гіпсавы пласт. Гіпсавы камень. // Зроблены з гіпсу. Гіпсавы бюст. Гіпсавая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насці́л, ‑у, м.

1. Тое, што і насціланне. У цэху праводзіцца насціл падлогі. «Беларусь».

2. Паверхня з дошак або іншага матэрыялу, насланага на што‑н. Дошкі насцілу гулі — на мост уз’ехала машына. Савіцкі. Стараючыся не збіцца з жардзян[о]га насцілу, асцярожна ступаючы, Бондар пайшоў на ўскраек балаціны. Навуменка. // Пласт чаго‑н. насланага. Жолуд падае з дуба, правальваецца да самай зямлі праз гнілы пласт лісцвянага насцілу. Чорны. // Пласт снегу на чым‑н. Конь, адчуўшы цяжар, мякка заганцаваў на месцы, б’ючы пярэднімі капытамі па прамёрзлым снегавыя, насціле. Мікуліч. На пляцоўку прывезлі насціл не такога памеру, як трэба было па праекту. Лукша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)