перева́ливание ср. перава́льванне, -ння ср., перахо́д, -ду м.; пераплыва́нне, -ння ср.; см. перева́ливать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аглушэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. аглушаць — аглушыць (у 1 знач.).

2. Спец. Страта звонкім гукам звонкасці і пераход яго ў адпаведны глухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przekroczenie

н.

1. пераход;

przekroczenie granicy — пераход мяжы (граніцы);

2. перавышэнне;

przekroczenie planu — перавышэнне плана;

przekroczenie szybkości — перавышэнне хуткасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

subway [ˈsʌbweɪ] n.

1. BrE падзе́мны перахо́д; тунэ́ль

2. AmE метро́;

travel by subway е́хаць на метро́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trek [trek] v. infml рабі́ць вялі́кі перахо́д, перасяка́ць (пустыню, раўніну);

go trekking падаро́жнічаць (па пустыні, праз горы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экстэрыярыза́цыя

(ад лац. exterior = знешні)

пераход знутры наверх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Thrónfolge

f -, -n перахо́д у спа́дчыну прасто́ла [тро́на]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zébrastreifen

m -s, - разм. пешахо́дны перахо́д («зе́бра»)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

лега́та,

1. нескл., н. У музыцы — плаўны, звязны пераход ад аднаго гуку да другога; плаўнае выкананне. Знак легата.

2. прысл. Звязна, не адрываючы адной ноты ад другой.

[Іт. legato — звязна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералі́ў м (пераход ад аднаго адцення колеру да другога) Schíllern n -s, -, Fárbenspiel n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)