probable2 [ˈprɒbəbl] adj. імаве́рны, магчы́мы;

highly/most probable найбо́льш вераго́дны;

A victory doesn’t seem probable at this stage. Перамога не здаецца магчымай на дадзеным этапе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

runaway2 [ˈrʌnəweɪ] adj.

1. які́ ўцёк, збе́глы

2. лёгкі, які́ дастаўся без пра́цы;

a runaway victory лёгкая перамо́га

3. нястры́мны, які́ хутка расце́;

runaway inflation нястры́мная інфля́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́йгрыш, ‑у, м.

1. Тое, што набыта ў выніку розыгрышу латарэі і інш., у выніку перамогі ў азартнай гульні. Выйгрыш па аблігацыі. Спадзявацца на выйгрыш.

2. Выгада, карысць. [Пніцкі:] — На работу хаджу, а гаспадарку сваю кінуў. Гэтак прыйшлося, бо.. большы мне цяпер выйгрыш. Чорны.

3. Поспех, перамога ў чым‑н. Дамагчыся выйгрышу.

•••

Быць у выйгрышы гл. быць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

triumph

[ˈtraɪʌmf]

1.

n.

трыю́мф -у m., перамо́га, уда́ча f.; дасягне́ньне -я n.

2.

v.i.

1) перамага́ць; асяга́ць

2) трыюмфава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лаўрэа́т ’званне, якое прысуджаецца за выдатныя заслугі ў галіне навукі, мастацтва і г. д.’, ’асоба, удастоеная такога звання’ (ТСБМ). Паходзіць з лац. laureātus ’увенчаны лаўрам’ < laurea ’лаўр, перамога, слава’ < laureus ’лаўровы’ < laurus ’лаўр’ (Слаўскі, 5, 78 з літаратурай). У бел. мову лексема, відаць, трапіла з рус., дзе з XIX ст. лічыцца запазычаннем з франц. lauréat (КЭСРЯ, 235). Да лаўр (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перава́га ’асаблівасць, якая выгадна адрознівае адно ад аднаго’ (ТСБМ, Гарэц., Нас.), сюды ж у перавагу — гульня (гродз., Нар. словатв.). Ст.-бел. превага (XV ст.) запазычана са ст.-польск. przewaga ’кошт, затраты, перамога’. У выглядзе перавага аформілася, відаць, пазней; формы з пера- зафіксаваны толькі ў вытворных: переваженье, переважити(ся), переважоный (Булыка, Запазыч., 54). Гл. таксама вага́. Сюды ж пераважыць, пераважны і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

landslide

[ˈlændslaɪd]

n.

1) апо́ўзень -зьня m.

2) Figur. вялі́кая перамо́га (у вы́барах)

3) падзе́я вялі́зных паме́раў

landslide inflation — абва́льная інфля́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sieg

m -(e)es, -e перамо́га

den ~ davntragen* [gewnnen*] (über A) — атрыма́ць перамо́гу [верх] (над кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АЗЯРЫ́ЧЫНА,

вёска ў Беларусі, у Вузлянскім с/с Пухавіцкага р-на Мінскай вобл. Цэнтр калгаса «Перамога». За 35 км на З ад Мар’інай Горкі, 50 км ад Мінска, 13 км ад чыг. ст. Рудзенск. 318 ж., 131 двор (1995). Сярэдняя школа, б-ка, камбінат быт. абслугоўвання, аддз. сувязі.

т. 1, с. 173

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

decisive

[dɪˈsaɪsɪv]

adj.

1) нава́жаны, рашу́чы, стано́ўкі

2) выраша́льны

a decisive victory — выраша́льная перамо́га

3) крыты́чна ва́жны

a decisive moment — крыты́чная часі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)