ВАСЕМНА́ЦЦАТАГА БРУМЕ́РА VIII года рэспублікі

(паводле рэсп. календара франц. рэвалюцыі 1789—99),

дзяржаўны пераварот у Францыі 9—10.11.1799. Ажыццявіў Напалеон І, які змяніў рэжым Дырэкторыі на ваен. дыктатуру ў форме Консульства, а пасля (з 18.5.1804) — Першай імперыі. Завяршыў працэс бурж. контррэвалюцыі, пачаты Тэрмідарыянскім пераваротам 1794.

т. 4, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Überschlag

m -(e)s, -schläge

1) прыблі́зны каштары́с

2) спарт. пераваро́т

3) эл. прабо́й, прабіва́нне ізалццыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кульбі́т

(фр. culbite)

1) акрабатычны пераварот-перакат наперад з апорай на рукі;

2) перан. дзіўны ўчынак, нечаканая выхадка (напр. палітычны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Úmschwung

m -(e)s, -schwünge

1) вярчэ́нне, кручэ́нне (кола)

2) паваро́т, перало́м; пераваро́т (у грамадскай думцы і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наси́льственный

1. (принудительный) насі́льны;

2. (беззаконный) гвалто́ўны; (вынужденный) вы́мушаны;

наси́льственная смерть юр. гвалто́ўная смерць;

умере́ть наси́льственной сме́ртью паме́рці гвалто́ўнай (не сваёй) сме́рцю;

наси́льственный переворо́т насі́льны (гвалто́ўны) пераваро́т;

наси́льственная улы́бка вы́мушаная ўсме́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВІ́КТАР ЭМАНУІ́Л III

(Vittorio Emanuele; 11.11.1869—28.12.1947),

апошні кароль Італіі [1900—46]. У 1922 пасля «Маршу на Рым» Б.Мусаліні прызначыў яго кіраўніком урада. Падтрымліваў фаш. дыктатуру ў Італіі. У 1943 пад пагрозай масавых хваляванняў у краіне адхіліў Мусаліні ад улады (т.зв. дварцовы пераварот 25.7.1943). Каб захаваць манархію, 5.6.1944 перадаў уладу свайму сыну Умберта, 9.5.1946 адрокся ад прастола. У выніку рэферэндуму 18.6.1946 Італія абвешчана рэспублікай.

т. 4, с. 154

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

revolution

[,revəlˈu:ʃən]

n.

1) рэвалю́цыя f.

2) пераваро́т -у m., карэ́нная зьме́на

3) абаро́т, кругаваро́т -у m.

One revolution of the earth around the sun takes a year — Адзі́н абаро́т зямлі́ вако́л со́нца займа́е год

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

катастрафі́зм

(фр. catastrophisme, ад гр. katastrophe = пераварот, знішчэнне)

вучэнне, паводле якога развіццё зямной кары і арганічнага свету адбываецца ў выніку перыядычных сусветных геалагічных катастроф і патопаў, што наступаюць пасля трывалага перыяду спакою; тэорыя катастроф.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АЛЯКСА́НДР I КАРАГЕО́РГІЕВІЧ

(Александар Караħорħевиħ; 17.12.1888 — 9.10.1934),

кароль Югаславіі ў 1921—34. У час Балканскіх войнаў 1912—13 камандаваў 1-й сербскай арміяй, у 1-ю сусв. вайну — галоўнакамандуючы сербскай арміяй. У 1914—18 прынц-рэгент Сербіі, з 1921 кароль Каралеўства сербаў, харватаў і славенцаў (з 1929 — Югаславія). У 1929 ажыццявіў дзярж. пераварот і ўстанавіў дыктатуру. Праводзіў велікасербскую ўнутр. палітыку, у знешняй палітыцы арыентаваўся на Францыю. Забіты харвацкімі тэрарыстамі.

т. 1, с. 293

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

overthrow

[,oʊvərˈӨroʊ]

1.

v., -threw, -thrown, -throwing

1) скіда́ць (ура́д, уладара́)

2) скасо́ўваць; зьнішча́ць

to overthrow slavery — скасава́ць няво́льніцтва

3) пераку́льваць

2.

n.

1) пераваро́т -у m.; скасава́ньне n.

2) разбурэ́ньне, папсава́ньне n. (напр. чыі́х-н. пля́наў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)