mail

I [meɪl]

1.

n.

1) по́шта

2) карэспандэ́нцыя f.

3) пашто́вы тра́нспарт

2.

v.t.

пасыла́ць по́штаю, укіда́ць у пашто́вую скры́нку

3.

adj.

1) пашто́вы

2) наня́ты разно́сіць по́шту

II [meɪl]

n.

1) кальчу́га f.

2) браня́ f., па́нцыр -у m.

3) па́нцыр чарапа́хі, ра́ка, ахо́ўная луска́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВАДУ́Ц

(Vaduz),

горад, сталіца Ліхтэнштэйна. Размешчаны ў даліне р. Рэйн, каля падножжа хр. Рэтыкон. Горад утварыўся каля замка, засн. ў 9 ст. 5 тыс. ж. (1993). Гандл.-фін. цэнтр краіны. Прыладабудаванне, тэкст, прам-сць, вінаробства. Каля В. — ф-ка па вырабе фарфоравых зубных пратэзаў (пераважна на экспарт). Паштовы музей. Замак 9 ст. з гатычнай капэлай 15 ст. (дзярж. маст. калекцыя карцін, зброі, керамікі, дываноў і інш.). Турызм.

т. 3, с. 440

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штэ́мпель, ‑я, м.

1. Від пячаткі з выпуклым адбіткам або надпісам. — То шукай яго, калі ён твой знаёмы, у турме, — строга сказаў.. [местачковец] і загрукаў паштовым штэмпелем па канвертах. Якімовіч. // Адбітак, зроблены такой пячаткай. Паштовы квіток са штэмпелем і цяпер ляжыць у бакавой кішэні .. ватоўкі [Міканора]. Кулакоўскі. А з Далёкага Усходу пісьмы з вайсковымі штэмпелямі ішлі яшчэ доўга. Ракітны.

2. Уст. Від штампа (у 1 знач.), якім выбіваюць рысунак на манетах, медалях і пад.

[Ням. Stempel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́ндэкс м., в разн. знач. и́ндекс;

і. апто́вых цэн — и́ндекс опто́вых цен;

і. фізі́чнага развіцця́ — и́ндекс физи́ческого разви́тия;

лі́чбавы і. — числово́й и́ндекс;

пашто́вы і. — почто́вый и́ндекс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́рка​1

(ням. Marke)

1) паштовы або гербавы знак рознай вартасці, які сведчыць, што дзяржаўны збор заплачаны;

2) знак, кляймо на тавары з абазначэннем вытворцы прадукцыі;

3) гатунак, тып вырабу, тавару (напр. м. сталі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

і́ндэкс

(лац. index)

1) лічбавы паказчык, які выражае змены якой-н. эканамічнай з’явы (напр. і. цэн);

2) лічбавы або літарны паказчык, які змяшчаецца звычайна ўнізе літары, што ўваходзіць у матэматычны выраз;

3) умоўнае абазначэнне ў сістэме якой-н. класіфікацыі (напр. паштовы і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

listowy

listow|y

1. паштовы;

papier ~y — паштовая папера;

skrzynka ~a — паштовая скрынка;

2. ~y м.; гл. listonosz

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пераво́д, -ду, (о предмете) -да м.

1. в разн. знач. перево́д;

п. у другі́ клас — перево́д во второ́й класс;

пашто́вы п. — почто́вый перево́д;

стрэ́лачны п. — ж.-д. стре́лочный перево́д;

2. разг. перево́д, тра́та ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przelew, ~u

м.

1. пераліванне;

2. бух. пералічэнне; перавод; пераказ;

przelew na konto — перавод на рахунак;

przelew pocztowy — паштовы перавод

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Séndung

f -, -en

1) пасы́лка; адпраўле́нне, пашто́вы пераво́д

2) (радыё)перада́ча

éine ~ auf Wéllenlänge … Méter — перада́ча на хва́лях … ме́траў

3) мі́сія, даручэ́нне

4) па́ртыя (тавараў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)