Verbum

пі́нчар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода службовых і паляўнічых сабак, якіх выкарыстоўваюць для лоўлі ласак, шашкоў, пацукоў і мышэй.

раку́шнік, -у, м.

Порыстая вапнавая горная парода, якая складаецца з ракавін марскіх жывёл, змацаваных вапняковым ілам.

|| прым. раку́шачны, -ая, -ае.

цяжкаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода рабочых коней, якія выкарыстоўваюцца для перавозкі вялікіх грузаў, ламавік.

|| прым. цяжкаво́зны, -ая, -ае.

яйцано́скі, -ая, -ае (спец.).

Пра свойскіх птушак: здольны несці яйцы; з добрай яйцаноскасцю.

Яйцаноская парода курэй.

|| наз. яйцано́скасць, -і, ж.

лёс², -у, мн. (спец.).

Рыхлая горная парода светла-жоўтага колеру, на якой фарміруецца ўрадлівая глеба.

|| прым. лёсавы, -ая, -ае.

Лёсавыя глебы.

заво́д³, -у, М -дзе, м. (разм.).

Асобая, адборная парода свойскай жывёлы.

Свінні добрага заводу.

Пакінуць на з.

|| прым. завадскі́, -ая, -ае.

З. жарабок.

глі́на, -ы, ж.

Асадкавая горная парода, вязкая ў вільготным стане, якая ўжываецца для ганчарных вырабаў, будаўнічых і скульптурных работ.

|| прым. гліня́ны, -ая, -ае.

гнейс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Метамарфічная горная парода, якая складаецца з кварцу, палявога шпату і некаторых каляровых металаў.

|| прым. гне́йсавы, -ая, -ае.