іспанскі парны народны танец, які выконваецца пад акампанемент гітары і кастаньет.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вальс
(фр. valse)
плаўны парны танец трохдольнага памеру, а таксама музычны твор у такім рытме.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ма́нкі
(англ. monkey = малпа)
парны танец амерыканскага паходжання з характэрнымі крыўляннямі, якія імітуюць рухі малпы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
та́нга
(ісп. tango)
парны бальны танец з энергічным рытмам, а таксама музыка да гэтага танца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шэйк
(англ. shake = трэсціся)
сучасны англійскі парны бытавы танец імправізацыйнага характару; распаўсюджаны ў многіх краінах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ле́ндлер
(ням. Ländler)
даўні сялянскі парны танец у Паўд. Германіі і Аўстрыі, адзін з папярэднікаў вальса.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хо́та
(ісп. jota)
іспанскі народны парнытанец у хуткім тэмпе, а таксама музыка да гэтага танца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Вярэ́ні ’від абутку з лыка’ (Інстр. I); ’лапці, сплеценыя з вяровак’ (Сак., Шат.) — парны лік наз. вярэ́ня, роднаснага да рус.цвяр.веренька ’пяхцер’, тул. ’вяроўка’, а апошнія — з *верень ’рад’ (Шанскі, 1, В, 57) < verenь; параўн. ст.-англ.worn ’ланцуг’; ’шмат’, ірл.foirenn ’атрад’, літ.vir̄vinis ’вяровачны’. Гл. таксама Фасмер, 1, 296, там літ-pa. Звязана з наступным словам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
sultry
[ˈsʌltri]
adj.
1) гара́чы, па́рны, ду́шны
sultry weather — ду́шнае надво́р’е
2) сапрэ́лы (ад гарачыні́)
3) Figur. пажа́длівы
a sultry look — пажа́длівы по́зірк
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
dual
[ˈdu:əl]
adj.
1) падво́йны, двайны́, раздво́ены
dual ownership — падвойна́я ўла́снасьць
dual personality — раздвае́ньне асо́бы
dual purpose — двухмэ́тнасьць
2) падво́йны, падво́ены
3) па́рны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)