святлако́пія, ‑і, ж.

Копія чарцяжа, зробленая на святлоадчувальнай паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glossy​1 [ˈglɒsi] n. BrE, infml часо́піс на гля́нцавай папе́ры з мно́ствам каляро́вых ілюстра́цый

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

liquid​2 [ˈlɪkwɪd] adj.

1. ва́дкі

2. лікві́дны (пра каштоўныя паперы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бланк, -а, мн. -і, -аў, м.

Ліст паперы з друкаваным загалоўкам установы, прадпрыемства або з часткова надрукаваным тэкстам, астатняя частка якога запаўняецца пры неабходнасці.

Тэлеграфны б.

|| прым. бла́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ро́лька ’рулон (паперы)’ (беласт., Сл. ПЗБ). З польск. rolka ’ролік’ (Мацкевіч, там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

securities

pl.

кашто́ўныя папе́ры, абліга́цыі, вэ́кслі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пракле́йшчык, ‑а, м.

Работнік папяровай вытворчасці, спецыяліст па праклейцы паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшкумата́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Раздзерціся на дробныя кавалкі. Паперы расшкуматаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лахле́тка ’кавалак паперы, пісулька’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, генетычна роднаснае з укр. лахолата ’ануча, лахман’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

графа́, -ы́, мн. гра́фы і (з ліч. 2, 3, 4) графы́, граф, ж.

1. Палоска або слупок на лісце паперы, абазначаныя дзвюма вертыкальнымі лініямі.

2. Раздзел тэксту; рубрыка.

Г. ў анкеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)