Verbum

сепараты́зм, -у, м. (кніжн.).

Імкненне да аддзялення, адасаблення.

Палітычны с.

|| прым. сепараты́сцкі, -ая, -ае.

карупцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзяржаўны чыноўнік, палітычны або грамадскі дзеяч, замешаны ў карупцыі.

манархі́зм, -у, м.

Палітычны кірунак, які прызнае манархію адзінай формай дзяржаўнай улады.

|| прым. манархі́сцкі, -ая, -ае.

блок², -а, мн. -і, -аў, м.

Аб’яднанне дзяржаў, партый, арганізацый, груповак для сумесных дзеянняў.

Палітычны б.

паліт...

Першая састаўная частка складаных слоў якая адпавядае па знач. слову «палітычны», напр.: палітаддзел, палітзаняткі, палітінфармацыя, палітэканомія.

палі́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

Палітычны дзеяч, асоба, якая займаецца пытаннямі палітыкі; знаўца палітыкі.

Дальнабачны п.

імперыялі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Буйны капіталіст, палітычны дзеяч эпохі імперыялізму.

|| прым. імперыялі́сцкі, -ая, -ае.

істэ́блішмент, -у, М -нце, м. (кніжн.).

Прывілеяваныя кіруючыя колы грамадства, а таксама сама сістэма іх улады.

Палітычны і.

Гаспадарчы і.