завярце́ць
1. (начать вращать, вертеть, крутить) заверте́ть, закрути́ть;
2. (обмотать) оберну́ть, обверну́ть, заверну́ть;
3. перевяза́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
завярце́ць
1. (начать вращать, вертеть, крутить) заверте́ть, закрути́ть;
2. (обмотать) оберну́ть, обверну́ть, заверну́ть;
3. перевяза́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
crook2
crook one’s arm/finger сагну́ць руку́/
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
развярце́ць, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць;
Вызваліць ад абгорткі; разгарнуць заверчанае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
указа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які служыць для ўказання на што‑н. або чаго‑н.
2. У граматыцы — які выражае ўказанне на прадмет.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парэ́заны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
thumb-sucking
звы́чка смакта́ць вялі́кі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Míttelfinger
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пясту́к ’вялікі
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
безыме́нны námenlos; anoným;
безыме́нны
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ця́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты;
1.
2. каго-што. Укусіць, схапіць зубамі.
3. што і чаго. Выпіць спіртнога.
4. каго. Стукнуць, ударыць каго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)