була́ны, ‑ая, ‑ае.

Жаўтаваты, палавы з чорным хвастом і чорнай грываю (пра масць коней). [Бацька:] — А пасецца .. [конь] у тых жа зялёных лугах, на шаўковых мурагах, і масці ён буланай. Якімовіч. / у знач. наз. була́ны, ‑ага, м. Конь буланай масці. — Гэй, пайшоў, малы-ы! — падбадзёрвае .. [Грамабой] і без таго рухавага буланага. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fuck1 [fʌk] n. slang, taboo

1. тра́ханне (палавы акт)

2. : (ужываецца для ўзмацнення выразу здзіўлення, гневу і да т.п.); What the fuck are you doing here? Якога чорта/ліха ты тут робіш?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

архего́ній

(ад гр. arche = пачатак + gone = нараджэнне)

жаночы палавы орган мохападобных, папарацепадобных і голанасенных раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гомасексуалі́зм

(ад гома- + лац. sexualis = палавы)

ненатуральная палавая цяга да асоб свайго полу (параўн. гетэрасексуалізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гетэрасексуалі́зм

(ад гр. heteros = другі, іншы + лац. sexualis = палавы)

палавая цяга да асоб процілеглага полу (параўн. бісексуалізм, гомасексуалізм).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

архіка́рп

(ад архі- + гр. karpos = плод)

жаночы палавы орган некаторых грыбоў, які складаецца з дзвюх клетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фалікулі́н

(ад лац. folliculus = мяшочак)

жаночы палавы гармон з групы эстрагенаў, які ўтвараецца ў фалікулах яечнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гомасексуалі́зм

(англ. homosexualism, ад гр. homos = аднолькавы + лац. sexualis = палавы)

палавая цяга да асоб свайго полу (параўн. бісексуалізм, гетэрасексуалізм).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

carnal

[ˈkɑ:rnəl]

adj.

1)

а) цяле́сны

б) палавы́, пачуцьцёвы, сэксуа́льны

carnal desire — юр -у m., пажа́длівасьць f

2) сьве́цкі, зямны́, не духо́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Була́ны ’буланы, шэра-жоўты, палавы’ (БРС, Шат., Бяльк.). Рус. була́ный, укр. була́ний, польск. bułany. Запазычанне з цюрк. bulan. Гл. Фасмер, 1, 238. Параўн. Шанскі, 1, Б, 222. Ст.-бел. буланый сустракаецца ўжо ў помніках XVI ст. (Булыка, Запазыч.). Гл. яшчэ Адзінцоў, Этимология, 1971, 201–204.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)