па-дзіця́чы прысл kíndisch;

паво́дзіць сябе́ па-дзіця́чы sich kíndisch benéhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

непасрэ́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае прамежкавых звёнаў; прамы.

Непасрэдная сувязь.

2. Які робіць усё без сумнення, кіруючыся толькі ўнутранымі схільнасцямі; просты, шчыры.

Непасрэдная натура.

Паводзіць сябе непасрэдна (прысл.).

|| наз. непасрэ́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

oddly [ˈɒdli] adv. дзі́ўна;

behave oddly дзі́ўна паво́дзіць сябе́;

oddly enough як (гэ́та) ні дзі́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фамілья́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., з кім і без дап.

Разм. Фамільярна паводзіць сябе. [Аляксей:] — Браты — братамі, а ку мам фамільярнічаць ніяк не [прынята]... Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; незак.

Разм. Паводзіць сябе груба і бесцырымонна. На ўроках.. [вучань] смяецца гучна. Хаміць настаўнікам сваім і не выконвае задання. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмакраты́чна прысл demokrátisch; fréiheitlich, nicht autoritär;

паво́дзіць сябе́ дэмакраты́чна sich demokrátisch verhálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

безобра́зничать несов., разг. паво́дзіць сябе́ непрысто́йна, рабі́ць бры́дасці, па́касціць; (буйствовать) буя́ніць; (озорничать) гарэ́заваць, гарэ́зіць, сваво́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

sprawować się

незак. паводзіць сябе, трымаць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

demean

I [dɪˈmi:n]

v.t. (oneself)

прыніжа́ць сябе́, прыніжа́цца

II [dɪˈmi:n]

v.t.

паво́дзіць сябе́, трыма́цца, трыма́ць сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ко́зыр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Карта той масці, якая лічыцца старшай у гульні.

2. перан. Тое, што можа даць перавагу ў чым-н.

Выбіць усе козыры.

◊

Хадзіць козырам (разм.) — паводзіць сябе ганарліва.

|| прым. казы́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)