Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Салі́дны ’моцны, добра зроблены’, ’які вылучаецца грунтоўнасцю, глыбінёй, сур’ёзнасцю’, ’важны, паважны, самастойны (пра чалавека)’ (ТСБМ), салі́нны ’мажны’ (навагр., Сл. ПЗБ). Рус.соли́дный ’тс’, позняе запазычанне з франц.solide ’пэўны’ ад лац.solidus ’шчыльны, суцэльны, цвёрды’ (Фасмер, 3, 710). Беларускае слова з рускай мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wóhlgestaltet
a ста́тны; самаві́ты, пава́жны, го́жы; прыго́жа зро́блены
~e Form — прыго́жая фо́рма
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gesétzt
a
1) пава́жны, ста́лы
2) мярку́емы
~ den Fall, dass… — дапу́сцім, што…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
serious
[ˈsɪriəs]
adj.
1) сур’ёзны, пава́жны
a serious face — пава́жны твар
2) вялі́кі, сур’ёзны
serious mishap — вялі́кая непрые́мнасьць
3) ва́жны
a serious matter — ва́жная спра́ва
4) небясьпе́чны
a serious condition — небясьпе́чны стан (у хво́рага)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Сэ́рыё ’сярдзіта, сурова; сапраўды, не жартуючы, сур’ёзна’ (Нас.). З польск.serio ’сур’ёзна’, na serio ’без жартаў, усур’ёз’, што да лац.serio ’тс’ ад sērius ’сур’ёзны’. Відаць, на базе прыслоўя мясцовае ўтварэнне сэ́рыя (сэріё) ’сярдзіты твар; суровасць’ (Нас.), параўн. старое польск.serjo ’паважны, сур’ёзны’ (Варш. сл.). Параўн. сур’ёзны, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
würdig
1.
a го́дны, пава́жны, ва́рты (чаго-н.), шано́ўны
2.
adv го́дна, з го́днасцю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)