Verbum

тума́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; незак., што.

1. Засцілаць, рабіць нябачным што-н.

Дым туманіў неба.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Перашкаджаць добра бачыць або ясна разумець, успрымаць што-н.

Слёзы туманілі вочы.

Т. галаву.

|| зак. затума́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены.

зга́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

Даць ганьбу каму-, чаму-н.

Суседка зганіла маю пакупку.

асуча́сніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Зрабіць больш адпаведным сучаснасці.

А. спектакль.

|| незак. асуча́сніваць, -аю, -аеш, -ае.

балабо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

1. Звінець, гучаць.

2. перан. Балбатаць, шпарка, несупынна гаварыць.

Б. увесь дзень.

адсупо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Развязаць супоню, распрагаючы каня; рассупоніць.

|| незак. адсупо́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

са́дніць, -ніць; безас.; незак. (разм.).

Пра шчымлівы, пякучы боль (пры раненні, апёку, раздражненні скуры і пад.).

Нага с.

падра́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) (спец.).

Злёгку раніць (звера, птушку).

|| незак. падра́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

вызво́ньваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Званіць, звонам выконваць што-н.

Куранты вызвоньвалі поўнач.

|| зак. вы́званіць, -ню, -ніш, -ніць.

абслі́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

Намачыць слінай; запэцкаць.

А. нагруднік.

|| незак. абслі́ньваць, -аю, -аеш, -ае.