нані́зм

(ад гр. nannos = карлікавы)

ненармальна нізкі, карлікавы рост.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

драйв, ‑а, м.

Моцны і нізкі адбіўны ўдар па мячы пры гульні ў тэніс.

[Англ. drive.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

húndsgemein

a груб. по́длы, гане́бны, ні́зкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kítschig

a вульга́рны, ні́зкі, халту́рны, парта́цкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tíefstand

m -(e)s ні́зкі ўзро́вень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únterste

a са́мы ні́зкі, са́мы ніжэ́йшы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Níederdruck

m -(e)s ні́зкі ціск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сві́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Разм. Брудны, неахайны. Свінскае жыццё.

2. Нізкі, непрыстойны, подлы. Свінскі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніжэ́йшы (выш. ст. ад нізкі) níedriger; kléiner (пра рост); tíefer (глыбейшы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

то́ўсты, -ая, -ае.

1. Вялікі, значны ў аб’ёме, у абхваце, папярочным сячэнні.

Тоўстая бяроза.

Тоўстая вяроўка.

2. Які мае мажную, паўнацелую фігуру.

Т. чалавек.

3. Пра голас, гук: нізкі, густы.

|| наз. таўшчыня́, -і́, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)